Klimaatdebat

De overmediatisering van onze samenleving heeft het kritisch wetenschappelijk denken geen goed gedaan. Over allerlei kwesties wordt ons een bepaalde visie opgedrongen en de meesten slikken zonder nadenken en zonder controleren waarop die visie steunt. Het wordt dikwijls een kwestie van geloven of niet-geloven, waardoor je volgens de aangesmeerde mening, tot de correct-denkenden of de niet-correct-denkenden gaat behoren zonder dat daar veel denken aan te pas komt.
Een actueel voorbeeld daarvan is de in de media verkondigde theorie over de stijging van de zeespiegel ten gevolge van het afsmelten van het poolijs. We moeten geloven dat die stijging dramatische proporties gaat aannemen: tot 7 à 10 meter aan onze kusten. De paniekstemming wordt stilaan voelbaar, vooral in Nederland dat al eeuwen vecht met de zee. Er zijn al nieuwe Deltaplannen in de maak.

Maar het is nu juist een Nederlandse geofysicus van de universiteit Delft, Bram Vermeeren, die in een studie over de stijging van de zeespiegel tot veel genuanceerdere bevindingen komt. De zeespiegel stijgt inderdaad, maar het is nog steeds niet uitgemaakt of dit een gevolg is van het toenemend broeikaseffect of van een verandering van de zonneactiviteit. Die stijging komt vooral door het afsmelten van de Groenlandse gletsjers.
Uit metingen met satellieten blijkt de zeespiegel op aarde gemiddeld met 3,4 millimeter ± 0,4mm te stijgen. Dit is een gemiddelde stijging met zeer grote variaties naargelang de plaats op aarde. Langs de Amerikaanse westkust treedt er b.v. een daling op terwijl op andere plaatsen de stijging veel hoger is dan het aangegeven gemiddelde. Vermeeren toont aan dat de verschillen in stijging /daling een gevolg zijn van verschillen in zwaartekracht tussen de watermassa en de landmassa. Als de Groenlandse gletsjers smelten zal de massa ervan natuurlijk afnemen waardoor de aantrekkingskracht op het water ook afneemt. Daardoor daalt het zeeniveau in de buurt van de gletjers! Die daling breidt zich over duizenden kilometers uit. Vermeeren toont aan dat de stijging van de zeespiegel aan onze kusten daardoor veel minder groot zal zijn en binnen een paar duizend jaar een drietal meter zal bedragen.

Studies zoals die van Vermeeren tonen aan dat kolossale effecten zoals die van klimaatsveranderingen een rationele wetenschappelijke benadering vragen en geen spektaculair geshow àla Al Gore.

Konden we dit kritisch denken maar in ons onderwijs aan onze jongen mensen duidelijk maken...