In Zeeland zijn de nieuwe mosselen klaar.
Het is voor de liefhebbers weer smullen geblazen.
Ook voor mij.
Zeeuwse mosselen is één van mijn lievelingsgerechten.
En volgens mij gaat er niets boven de mosselen zoals ze op tafel gebracht worden in Phillippine, het Zeeuws-Vlaamse mosseldorp bij uitstek.
Met frietjes voor velen, maar voor mij met lekker geboterd mosselbrood.
En met een flesje “Liebfraumilch”.
Bij “De Fijnproever”.
Zalig! Probeer het maar eens uit.
Dan moeten de eskimo’s van het Canadese Kangiqsujuaq er meer moeite voor doen!
Tijdens het extreem lage tij bij de lente-equinox, kunnen ze ook aan mosselen geraken. Maar dan moeten ze wel afdalen in de holten die onder de ijslaag zijn ontstaan door het dalende water.
Ze hebben hooguit een halfuur de tijd om de het karweitje te klaren.
Ook voor die mensen zijn mosselen een delicatesse. Maar het is vooral een welgekomen afwisseling voor hun dagelijkse portie zeehondenvlees.
En of ze er ook een glaasje Liebfraumilch bij kunnen drinken weet ik niet…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten