Het higgsboson is er en de volle dondermaan viert mee.

Op het ogenblik dat wetenschappers euforisch doen over de (hoogstwaarschijnlijke) ontdekking van het higgsboson, het God-deeltje, blijft onze aardwachter onverstoord rondjes draaien rond onze aardbol.
Deze avond kan je ze net na zonsondergang (21.53u.) om 22.13u. in het zuid-oosten vol zien opkomen.
Ze beschrijft een lage boog (maximaal 19°) over het firmament. Dezelfde boog die de winterzon binnen een vijftal maanden aan de hemel zal beschrijven.
Ze reist mee met het sterrenbeeld Boogschutter (Saggitarius) om dan om 6.21u. in het westen weer onder de horizon te verdwijnen.

Je ziet dat deze volle maan heel de nacht door te bekijken valt. Dit is met een volle maan steeds het geval.
En nog iets wetenswaardig maar zeer logisch: een volle maan gaat onder in het westen als de zon opkomt in het oosten. Bij volle maan staan de zon en de maan immers tegenover elkaar en aan weerszijden van een aardse waarnemer:

Zoals elke volle maan heeft ook deze maan een traditionele naam: men noemt ze dikwijls de hooimaan omdat juli, volgens de alwetende Druivelaar, ook de hooimaand wordt genoemd.
Maar ze krijgt ook soms de naam dondermaan mee, omwille van de frequente onweders in deze tijd van het jaar.
Kijk dus eens omhoog vanavond. Als ‘t niet dondert!