De olympische zomerspelen Londen 2012 komen er aan.
Binnen enkele dagen zal je ze weer zien aandraven in hun nauw aansluitende competitiepakken, de lopers, de speerwerpers, de zwemmers, de weg- en baanwielrenners, de zeilers, de roeiers…
Minimale wrijvingsweerstand voor maximale prestaties.
En de stof die in die blitse, gladde pakken centraal staat is Lycra.
Lycra is de merknaam voor een elastomeer dat reeds in 1958 door de Amerikaanse chemiemultinational DuPont werd ontwikkeld ter vervanging van latex (natuurrubber).
Alhoewel lycra niet zo stevig is als latex heeft het als bijzonder voordeel dat het, in tegenstelling tot rubber, kan gesponnen of geperst worden tot draden.
Daardoor kan het verweven worden tot stoffen die luchtdoorlatend zijn.
De kledingstukken die men er mee maakt voelen bijgevolg aangenaam aan, terwijl ze toch nauw aansluiten op het lichaam en dus een minimale luchtweerstand veroorzaken.
Nochtans was het gebruik van lycra in sportkledij niet de eerste bedoeling van de chemici C.L. Sandquist en Joseph Shivers toen ze dit polyurethaan (PUR) in 1958 synthetiseerden: ze wilden in eerste instantie vrouwen aan comfortabelere korsetten helpen!
Zou Usain Bolt dat wel weten?
Naast de luchtdoorlaatbaarheid is de grote elasticiteit de belangrijkste reden waarom lycra uiteindelijk niet alleen in korsetten verweven werd.
Op de olympische winterspelen van 1968 in Grenoble pakten de Franse skiërs voor het eerste uit met nauw aansluitende skipakken.
En in München 1972 zag men de lycrapakken al bij alle zwemmers.
Van toen af deed het zijn intrede in vrijwel alle sporten waar geringe lucht- of waterweerstand een rol speelt bij het verbeteren van de prestaties.
De sportpakken zijn evenwel nooit puur lycra. Ze zijn steeds gemaakt uit combinatievezels met slechts een bepaald percentage aan lycra afhankelijk van de sporttak. In zwempakken kan het lycrapercentage tot 60% bedragen.
Intussen is lycra ook in allerlei andere kledij verwerkt, van bh’s tot jeans en allerlei andere vrouwen- en mannenkleren die bij voorkeur strak moeten zitten…
En ook in lippenstiften en nagelpolish doet het zijn werk als flexibel polymeer dat tegen een stootje kan.
Of hoe chemie de prestaties op olympische spelen kan beïnvloeden.
En vrouwen (en mannen) langer mooi kan houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten