Ondertussen zijn we bijna 4 jaar verder en het resultaat is overweldigend.
Zelfs al is er maar gezocht in een minuscuul klein deeltje van het heelal, toch heeft Kepler tot nu toe niet minder dan 2740 “potentiële aardkandidaten” gevonden!
NASA neemt aan dat minstens 90% daarvan bonafide planeten zijn en geen planetoïden of dubbelsterren.
Bedenk daarbij dat Kepler alleen die planeten kan detecteren die direct tussen de ruimtetelescoop en hun zon passeren. Wellicht zijn er dus nog veel meer aardachtige planeten die niet goed gelinieerd zijn om door Kepler geregistreerd te worden.
Zeer recent (7 januari 2013) is er binnen die grote verzameling een super-kandidaat ontdekt die aan drie belangrijke voorwaarden voldoet: de KOI-172.02.
Tussen haakjes: KOI staat voor Kepler Object of Interest.
Wat zijn de kenmerken van KOI-172.02?
- hij beweegt in een zogenaamde “levensvatbare zone” rond zijn ster. D.w.z. op een afstand van zijn ster die qua temperatuur leven in waterig midden mogelijk maakt.
Die levensvatbare zone wordt door NASA de Goudlokjes-zone genoemd.
Daarmee wordt verwezen naar het bij ons minder bekende sprookje van Goudlokje en de drie beren. In dat sprookje proeft Goudlokje van drie borden pap, maar slechts één heeft de juiste temperatuur, net zoals onze KOI…
Zeg nu nog eens dat astronomen en natuurkundigen niet romantisch kunnen zijn! - hij heeft een massa van 1,5 keer die van onze aarde
- en zijn ster is van het stabiele zonachtige type, een beetje kouder dan onze zon
Hieronder zie je een zogenaamde infographic waarin KOI-172.02 met onze aarde vergeleken wordt:
En zo gaat het tegenwoordig: KOI-172.02 is nog maar net aangekondigd of op internet gonst het al van fantasierijke verhalen over een “alien-aarde”.
Laat ons maar even afwachten wat verder onderzoek van deze interessante kandidaat oplevert.
En misschien tovert Kepler binnenkort nog veel boeiender Goudlokjes uit zijn hoed…
Het dichtstbij zijnde sterrenstelsel is op 4 lichtjaren van ons vandaan; dwz we zouden er 40.000 jaar over doen, er te geraken. En deze planeet? Jammer, dat we er nog niet in slagen op een andere manier te reizen zodat we er wel een kijkje zouden kunnen gaan nemen.
BeantwoordenVerwijderenJohn Janssen
John, je hebt je getallen verkeerd. Het dichtstbijzijnde sterrenstelsel, Canis Major Dwarf, ligt (toevallig) in ons melkwegstelsel op een afstand van 25.000 lichtjaar. Het Andromeda stelsel (vergelijkbaar met het melkwegstelsel) op ongeveer tweeëneenhalf miljoen lichtjaar. De dichtstbijzijnde ster (na de zon) is Proxima Centauri op 4 lichtjaar. Je bedoelde natuurlijk het dichtstbijzijnde ZONNEstelsel. Hervé had je even moeten corrigeren. Groet, Leonardo
VerwijderenInderdaad John, maar het blijft uiterst boeiend om de zoektocht naar buitenaards leven te blijven volgen.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad Leonardo. Maar wat betreft de afstand tot PLANEET KOI-172.02 in het STERRENBEELD Zwaan: NASA heeft daar nog geen gegevens over vrijgegeven. Maar sommige astronomen hebben op basis van de fotometrische gegevens die ze bij NASA vonden al een berekening gemaakt die een afstand van 600 parsec = 1957 lichtjaar = 1,851.10^16 km oplevert...
BeantwoordenVerwijderenHervé
Hervé, in ieder geval leven we in een onvoorstelbare tijd. Onvoorstelbaar voor alle generaties voor ons die alleen maar konden mijmeren over andere werelden. Stel je voor, straks, wat de Webb -telescoop en de E-ELT zullen ontdekken. Ik ben vijftig en tot een jaar of tien geleden kon ik me niet voorstellen dat het signaleren, laat staan straks met de E-ELT het fotograferen, van andere planeten werkelijkheid zou worden. Wij gaan het absoluut meemaken dat er elders, hoe primitief ook, leven wordt ontdekt. Het wemelt ervan. Leonardo
BeantwoordenVerwijderen