Peru, een schitterend, arm land met een enorm rijke cultuur.
Naast Machu Picchu, de prachtige Inca-stad die als bij wonder aan de vernielzucht van de Spaanse conquistadores is ontsnapt en de merkwaardige drijvende rieteilanden van de Uros-indianen op het zeer hoog geleden (3800 m boven de zeespiegel!) Titicaca-meer, herinner ik mij vooral de mysterieuze Nazca-lijnen.
Mijn levendige herinnering aan die fameuze uitgestrekte lijnenpatronen heeft zeker ook te maken met de spectaculaire vlucht die Mia en ik met een halfgekke piloot in een gammel Cessnaatje boven de Nazca-vlakte maakten. Een belevenis die me nu nog altijd een beetje kippenvel bezorgt als ik er aan denk…
Sindsdien hebben die lijnen me nooit meer losgelaten.
Hoe zijn mensen erin geslaagd om met primitieve middelen, maar met grote meetkundige precisie, dergelijke grote figuren in een dorre woestijnvlakte te tekenen?
En waarom deden ze dat?
Allerlei hypothesen zijn al geopperd.
Zou er een koppeling kunnen bestaan tussen de lijnpatronen en sterrenbeelden aan het firmament?
Of helemaal te gek: zouden de lijnen afkomstig kunnen zijn van buitenaardse astronauten die vroeger de aarde bezochten?! Misschien herinneren sommigen onder jullie zich nog wel de fantast en pseudo-wetenschapper Erich Von Däniken die met dergelijke verhalen einde van de jaren 60 furore maakte. Zijn boek “Waren de goden kosmonauten?” staat hier in mijn boekenkast en is intussen al aan zijn 32ste druk toe…
Of zouden de Nazca-lijnen religieuze symbolen zijn? Ze liggen immers aan de voet van majestueuze bergen die voor de Andes-volkeren een goddelijke betekenis hadden.
Wilden ze met de lijnen bij hun berggoden regen en vruchtbaarheid voor hun dorre velden afsmeken?
Voor geen enkele van deze en andere hypothesen is al een sluitend bewijs geleverd
De archeologen zoeken dus verder naar de oplossing van het mysterie.
Recent is er in het decembernummer van Antiquity een studie verschenen van twee Britse archeologen van de Bristol University. die een nieuwe hypothese aan het lijstje toevoegt.
Volgens dr. Nicholas Saunders en prof. Clive Ruggles zouden sommige Nazca-lijnen eigenlijk labyrinten zijn met een religieuze betekenis.
Labyrinten bestaan uit een kruisingsvrij pad dat, als je het bewandelt, naar het centrum leidt en van daaruit weer terug naar buiten. Daarin verschillen labyrinten van een doolhof, want in een doolhof moet je de keuze maken tussen verschillende paden.
Je zou kunnen zeggen: in een labyrint vind je de weg, in een doolhof verlies je hem.
De Britse archeologen hebben door langs bepaalde Nazca-lijnen te lopen ontdekt dat dit labyrinten waren.
Meteen komen die Nazca-lijnen terecht bij de universeel in alle culturen aanwezige labyrinten: van het labyrint van Knossos en de draad Ariadne uit de Griekse mythologie, over het beroemde labyrint van de kathedraal van Chartres tot het labyrint in de kerkgevel van …Sint-Huibrechts-Hern!
Wat? Heeft ons buurdorp Sint-Huibrechts-Hern een connectie met de beroemde Nazca-lijnen?
Ongelooflijk, maar waar!
Maar even geduld: meer details hierover vertel ik heel binnenkort in een volgend berichtje...
Fijn Hervé,
BeantwoordenVerwijderenWe kijken er naar uit, naar de volgende artikelen.
Veel courage in het nieuwe 2013.
Roger