Eclipsen

Geert Coelmont verwijst me in een reactie op mijn bericht van eergisteren, naar Astronomy Picture Of The Day (APOD).
Er bestaat ook een Nederlandse versie van die interessante webstek.
Dit is inderdaad een site waar iedereen die een boontje heeft voor astronomie regelmatig eens een kijkje moet gaan nemen: schitterende foto's, beknopte uitleg maar met veel links die je toelaten om dieper te graven.

Ik was al van plan om eens over eclipsen te bloggen en nu wil het toeval dat APOD kort na elkaar twee eclipsfoto's toont.

Vandaag is er één over een gedeeltelijke verduistering van een ondergaande zon op 26 januari jl. gefotografeerd in de baai van Manilla.

Vorige zondag liet APOD een foto zien van een ringvormige eclips.
Men deed dat naar aanleiding van de eclips van hierboven, die op sommige plaatsen als een ringvormige zonsverduistering te zien was.

Dit was b.v. het geval in Bandar Lampung, Indonesia, waar Jefferson Teng de volgende mooie geanimeerde montage maakte met foto's van het gebeuren:

Zo'n ringvormige eclips is toch een beetje speciaal.

Een eclips is op een plaats op aarde te zien, als vanop die plaats:

1. de aarde, de maan en de zon op één lijn liggen, met de maan tussen de aarde en de zon in
   
2. de schaduwkegel van de maan, de aarde raakt.

Nu is het merkwaardig dat de lengte van de slagschaduw (zie figuur hieronder) van de maan én de afstand van de aarde tot de maan ongeveer gelijk zijn: de slagschaduw is 375.000km lang, de maan staat gemiddeld 384.000km van de aarde af.
Men zou soms aan een Intelligent Design gaan denken...

Let wel: gemiddeld, want de maan beschrijft een ellipsvormige baan rond de aarde met als dichtste afstand (perigeum) 363.000km en als verste afstand (apogeum) 406.000 km.

Een volledige zonsverduistering zal dus slechts mogelijk zijn als de 2 bovenstaande voorwaarden vervuld zijn én de maan dicht genoeg bij de aarde staat.
Een ringvormige zonverduistering zal optreden als de 2 bovenstaande voorwaarden vervuld zijn, maar de afstand aarde-maan groter is dan 375.000km.

Met onderstaande figuur probeer ik dat duidelijk te maken.

Een volledige eclips mogen meemaken is een overgetelijk gebeuren.

Op 22 juli van dit jaar schuift de slagschaduw over Indië en China.

Door omstandigheden hebben Mia en ik onze deelname aan de eclipsreis met het Europlanetarium Genk moeten annuleren.

Maar we bewaren nog levendige herinneringen aan de totale zonsverduistering die we op 29 maart 2006 in Turkije, in de buurt van de sproojesachtige karavanserai van Sultanhani, met de specialisten van het Europlanetarium mochten beleven.

De aanstormende schaduw, de flitsende diamantring, het rozerode parelsnoer, de stralende corona, de vluchtende vogels, de verbaasde mensjes. Adembenemend!