Weer is één van de figuren die mijn jonge jaren heeft gekleurd, verdwenen.
Ik weet nog heel goed hoe ik in het begin van de jaren 70 (1973 denk ik), samen met mijn zus en schoonbroer, naar een optreden van Ramses en Liesbeth List trok, in het toen gloednieuwe en nog niet helemaal afgewerkte cultuurcentrum Westrand in Dilbeek.
De gedrevenheid van Ramses en zijn “Brelachtige” zangstijl heeft toen een diepe indruk op mij gemaakt. Ik ben hem altijd wel wat blijven volgen.
Zijn exuberante levenswijze heeft wel gevolgen gehad voor de omstandigheden waarin hij de laatste jaren van zijn leven heeft moeten slijten.
Ik herinner me nog goed de aangrijpende filmreportage over Shaffy van Pieter Fleury die in 2002 op de Nederlandse TV werd uitgezonden.
Je kan die hier nog even herbekijken (1u.08min.)
Maar toch veerde Ramses steeds weer op.
Bij zoverre dat hij op 11 juli dit jaar nog even live optrad in Sint-Niklaas en dat hij op 27 oktober nog present was op de voorstelling van een nieuwe dvd-box “Laat me”.
Hieronder twee filmpjes.
Eerst een registratie van de vrij recente opname van “Laat me”, een schitterend lied waarin hij zijn levensvisie uitzingt.
En dan het prachtige “Pastorale” samen met Liesbeth List, zijn levensvriendin tot in zijn laatste uren.
Vaarwel Ramses! Ik blijf zo nu en dan naar je luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten