Toen ik nog “knutselde ongeriefd”.
Toen ik samen met Marc Meeus, mijn goede vriend uit Genoelselderen, het Vlaamse land afreisde om collega’s chemieleraren ervan te overtuigen om in hun chemielessen de computer als meet- en registratie-instrument te gebruiken.
We hadden zowaar een indrukwekkende titratiemachine in mekaar geknutseld, gestuurd door de fameuze BBC-B computer.
Ik heb er in 1988 zelfs de Prijs Kanunnik Delaruelle voor chemiedidactiek mee gewonnen.
En daar ben ik nog altijd een beetje fier op.
Het beeldje dat ik als aandenken kreeg, heeft nog altijd een ereplaats in onze “living”.
Dat waren nog eens tijden.
We waren overenthousiast en we waren gelukkig met de primitieve machientjes die we bouwden en… die werkten.
De mannen (of vrouwen) die het Lego-printertje in mekaar gebokst hebben, zullen er zonder twijfel ook veel knutselplezier aan beleefd hebben.
Het heeft geen nut, maar ‘t werkt.
En geluk schuilt in de kleine dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten