Dit was geen echt bewuste keuze.
Ik behoorde immers tot de generatie van juist na de schoolstrijd.
Dat was de tijd dat er plots veel middelbare scholen hun deuren openden, ook in kleinere centra.
Zo werd in 1957 in Merelbeke, waar ik woonde, op een boogscheut van Gent, een afdeling van het Sint-Gregoriusinstituut opgericht. Met één studierichting: de Moderne Humaniora.
Na drie jaar kon ik daar niet meer verder en ik trok dan met de meeste van mijn klasgenoten naar Ledeberg, naar de enige studierichting die daar aansloot bij mijn Merelbeekse Moderne: de Wetenschappelijke A.
Wetenschappelijke A was een studierichting met een zeer sterk accent op wiskunde: in het 6de jaar liefst 9 uur algebra, boldriehoeksmeetkunde, rekenkunde, analytische en beschrijvende meetkunde!
Ik moest aan dat alles terugdenken toen ik dit blogje over de maandag-illusie van vandaag aan het voorbereiden was.
In het 5de jaar van de Wetenschappelijke A kregen we een cursus ruimtemeetkunde.
Ik had het daar echt moeilijk mee, want ik kon moeilijk inzicht krijgen in de figuren in ons handboek.
Ruimtelijke constructies, gesimuleerd in een plat vlak, zijn niet door iedereen gemakkelijk te doorgronden.
Dit wordt nog eens duidelijk geïllustreerd in onderstaand filmpje: een 2D-medium zoals papier en film, maakt het moeilijk om het onderscheid te maken tussen wat echt ruimtelijk is en wat in één vlak ligt.
Zo ontstaan er merkwaardige ruimtezicht-illusies.
Kijk maar:
Kan je ruimtelijk van plat onderscheiden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten