Raak op precies hetzelfde moment met je ene hand je neus aan en met je andere hand één van je voeten.
Je zal die twee aanrakingen als gelijktijdig ervaren.
Maar dat kan eigenlijk niet.
Want de zenuwimpuls van je neus naar je hersenen moet toch een kortere weg afleggen dan die welke van je voet naar je hersenen gaat.
Hoe komt het dan dat we toch gelijktijdigheid ervaren?
Volgens David Eagleman van het Salkinstituut heeft dit te maken met het gegeven dat onze hersenen tijd nodig hebben om iets bewust te ervaren. En ze wachten tot alle relevante analoge signalen binnen zijn voor ze die interpreteren. Wat binnen die “wachttijd” binnenkomt wordt als gelijktijdig ervaren.
Uit de experimenten van Eagleman blijkt dat de tijd tussen het moment waarop iets gebeurt en het moment waarop wij ons daar bewust van zijn, ongeveer 80 milliseconden bedraagt.
We leven dus altijd in het verleden. Slechts 80 milliseconden, dat valt nog mee.
Ik denk er te kennen die veel meer achter lopen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten