Dagdromen om te vermageren

Je weet het: we worden langs alle kanten aangemaand om ons energieverbruik zo laag mogelijk te houden.

Je kent de sluimerende verbruikers wel: de standby-ledjes op je TV, op je DVD-speler, op je printer,... En zou dat lampje van de frigo wel echt uitgaan als je de deur dichtdoet.?

Uitdoen. De frigo niet natuurlijk, dat is een kwestie van geloof. Uitdoen kan je ettelijke kilowattuur aan energie opleveren.

Maar hoe zit ons met onze eigen hersenen?

Daar is het nog erger. Uit onderzoek met PET- en MRI-scanners blijkt dat die zelfs geen standby hebben.

Om te beginnen zijn onze hersenen grootverbruikers: met hun anderhalve kilogram (dat is bij mij maar 1,5% van mijn totale massa) verbruiken ze 20% van de beschikbare lichaamsenergie!

Komt daar nu bij dat ze, als we zogezegd niets aan het doen zijn, toch op volle toeren blijven draaien.
Meer zelfs. Uit recent onderzoek, gepubliceerd door neurowetenschappers o.a. van de Amerikaanse Stanford universiteit blijkt dat bij dagdromen een bepaald gebied van onze hersenen, het zogenaamd default mode netwerk, hyperactief wordt. Dit is het paarse gebied op het beeld hieronder:

En hoe sterker dit netwerk ontwikkeld is, hoe grotere dagdromer je bent.
En hoe meer je dagdroomt, hoe meer energie je hersenen verbruiken. Die energie kan dan niet meer elders opgeslagen worden: je verdikt dus niet tijdens dagdromend nietsdoen.

Als ik soms in de zetel in stilte zit te niksen zegt Mia dikwijls "a penny for your thoughts".

Sinds ik de resultaten van de Stanford-wetenschappers gelezen heb, antwoord ik met

"Sst! Ik ben aan het vermageren!"

Maar als ik mij zo in de spiegel belijk, zal ik nog veel moeten dagdromen...