Uitgerekend in dit Darwinjaar komt men met een rehabilitatie van Lamarck op de proppen.
Ik lees in mijn geliefde Noorderlichtblog dat de Amerikaanse biochemicus Larry Feig aangetoond heeft dat ervaring overerfbaar is. Bij muizen althans, maar dan zal dat ook wel bij mensen het geval zijn, want ons erfelijkheidsmechanisme is identiek.
Dat is regelrecht Lamarckisme.)
De moderne biologie, met haar gevorderde kennis van het erfelijkheidsmechanisme, gaf Darwin gelijk.
)
Muizenmoeders trainen hun geheugen.
Voor hun nageslacht...
Jean-Baptiste Lamarck
De overerfbaarheid van verkregen eigenschappen was voor Lamarck dé verklaring voor de wijze waarop organismen kunnen evolueren.
Je kent zonder twijfel de voorbeelden wel:
- een smid die door het vele hameren dikke biceps krijgt (een verkregen eigenschap), zal een nageslacht op de wereld zetten dat ook dikke armspieren heeft (de verkregen eigenschap wordt overgeërfd)
- een giraf moet zich dag in dag uit weren om bij de bladeren van de hoge bomen te geraken en krijgt daardoor een lange nek. De girafkes van zijn nageslacht zullen die verworven lange nekken overerven.
Darwin geloofde daar niets van: giraffen hebben lange nekken, omdat de sukkelaars met korte nekken niet bij het eten kunnen en van honger moeten sterven. Enkel en alleen de soort met lange nekken overleeft en krijgt een nageslacht: survival of the fittest by means of natural selection. Alleen de best aangepasten krijgen overlevingskansen, de anderen worden weggeselecteerd.
Lamarck was er (voorlopig) aan voor zijn moeite.
Charles Darwin
De moderne biologie, met haar gevorderde kennis van het erfelijkheidsmechanisme, gaf Darwin gelijk.
Waarom zou ons erfelijkheidsmateriaal (DNA) veranderen door wat we tijdens ons leven allemaal uitspoken? Viva Darwin!
Tot gisteren Feig en zijn medewerkers in de Journal of Neuroscience een artikel publiceerden waarin ze aantoonden dat de geheugentraining die men aan moedermuizen had gegeven, aan het nageslacht werd doorgegeven! Die muizenkinderen hadden een beter geheugen dan soortgenoten die geen moeder met geheugentraining hadden.
Muizenmoeders trainen hun geheugen.
Voor hun nageslacht...
De groep van Feig heeft ook aangetoond dat de geheugentraining inderdaad veranderingen in het DNA veroorzaakt, zodat die veranderingen kunnen overgeërfd worden.
De tak van de genetica die zich met deze vorm van overerving bezig houdt, is men intussen de epigenetica gaan noemen.
Hoewel er nog veel discussie aan de gang is over het mechanisme en de frequentie van het optreden van epigenetische verschijnselen, verdient Chevalier de Lamarck zeker wat eerherstel.
Er zijn gevallen van overerving van verworven eigenschappen mogelijk. Al blijft de visie van Darwin de juiste voor de algmene trend in de evolutie van organismen.
Allez, excuser nous monsieur!
Ook mijn excuses aan mijn oud-leerlingen die ik dikwijls liet uitleggen waarom Lamarck het helemaal niet bij het rechte eind had...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten