In het juvenaat (paterskweekschool) van de Aalmoezeniers van de Arbeid.
Een prachtige omgeving, goede leerlingen, fantastische collega's, vriendelijke mensen in het dorp.
Vic, één van de collega's daar, had een paar getemde kauwkes.
Familie van de raven, de kraaien en de roeken.
Vic’s kauwkes volgden hem overal op de voet. Zelfs vanaf zijn huis in Tienen tot op de school in Meldert. Toch zo’n 7 km afstand.
Slimme vogels.
En dat roeken ook hun vogelverstand kunnen gebruiken is te zien in volgend filmpje.
Om aan het lekkere wormpje te kunnen geraken dat op het water drijft in een diep glas, maken ze erg handig gebruik van de middelen die voorhanden zijn.
En ze hebben hun fysicales goed geleerd in de roekenschool:
een voorwerp ondergedompeld in een vloeistof, verplaatst evenveel vloeistof als zijn eigen volume.
Archimedes zal blij zijn.
Prachtig!
En tussen haakjes: de oude Griekse dichter Aesopus heeft in de 6de eeuw vóór Christus, in één van zijn dierenfabels dat slimme gedrag van de roek ook al beschreven:
Dat was dus geen fabel, het was de realiteit...
Beste, ik heb het geluk gehad les van je te hebben gekregen. Het heilige vuur van de wetenschappen! Je bent zelfs mijn titularis geweest in de de 5de of 6de WeB.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, ik heb ook geweldige herinneringen aan die mooie tijd in het Sint Janscollege!
Geweldig om nog eens terug te denken aan 'Meldert'. Ben er maar 1 jaar gebleven maar zou zo een flink boek kunnen vullen over 'Meldert'. Beetje idealiseren hoort er 50 jaar later wel bij natuurlijk, want veel strafwerk heb ik daar geschreven, zeker ook enkele pedagogische tikken gekregen, gedeelten van de rolschaatspiste proper gemaakt (lees: tuttefrut afgeschraapt). Waar zou je nu op school nog spiekbriefjes kunnen verstoppen in de spleten van de plancher bovenverdiep kasteel, er viel wel eens zo'n briefje door de vloer en dat kwam in 'de Cools' zijn woonvertrek terecht. Als je van vogels hield verklikte hij je niet, anders...En ook heb ik leren leren daar, Latijn deed ik graag en goed, daar had meneer Moors soms moeite mee. Om de 10 jaar ga ik nog eens naar daar en telkens besef ik dan: het was allemaal écht. Ongelooflijk.
BeantwoordenVerwijderenMijn tijd als inwonend leraar wetenschappen in Meldert was één van de mooiste periodes in mijn leven. Ik ben intussen 76, maar die periode komt mij nog dikwijls in gedachte terug. En met de "lichting" 1978 heb ik via Facebook nog regelmatig contact. Binnenkort (mei 2022) houden ze weer een reünie op het college. Ik zal er graag bij zijn. Groeten, Hervé Tavernier
Verwijderen