In de commentaren die bij zulke verrassende gebeurtenissen overal te lezen zijn, werd steeds gezegd dat Dré op 1 september 1985 bij de toenmalige BRT2-radio debuteerde in het radioprogramma 'Het Genootschap' van Luk Saffloer.
Als ik de naam Luk Saffloer hoor dan schieten me steeds twee dingen door het hoofd.
Heel in de verte herinner ik mij de man als één van de vele “kleinkunstenaars” uit de jaren zeventig.
Maar veel meer is hij voor mij de man die bekend geworden is omwille van een ernstig gezondheidsprobleem.
Luk Saffloer leidt al jarenlang aan chronische vermoeidheid. Hij heeft dit nadrukkelijk in de openbaarheid gebracht via krantenartikels en door interviews op radio en TV. Maar vooral via een autobiografisch boek dat een echte bestseller werd: “Te moe om te sterven. Overleven met chronische vermoeidheid”.
Chronische vermoeidheid of CVS (Chronisch vermoeidheidssyndroom) of ME (Myalgische Encefalomyelitis (!)) is een mysterieuze aandoening waar heel veel onduidelijkheid over bestaat. Dit heeft alles te maken met het feit dat de klachten nogal vaag zijn: hoofdpijn, spierpijn, duizeligheid, concentratie- en geheugenverlies. Wie heeft daar soms al niet eens last van?
Bijgevolg worden die klagers dikwijls niet ernstig genomen. Temeer omdat er tot nu toe geen echte oorzaak kon worden vastgesteld.
Maar daar is nu (misschien) verandering in gekomen.
Vincent Lombardi van het Whittemore Peterson Institute ( Reno- VS) en collega's publiceren in het nummer van 8 oktober van het toonaangevende wetenschappelijk tijdschrift Science, een artikel waarin ze melden dat bij tweederde van de mensen die aan CVS lijden, het virus XMRV in hun bloed gevonden wordt.
Over hun onderzoek kan je ook in een mededeling van het Whittemore Instituut zelf, meer informatie vinden.
Model van het XRMV-virus. Bron: Whitemore Peterson Institute
XMRV is een zogenaamd retrovirus dat ook gelinkt wordt aan prostaatkanker.
Als je meer over retrovirussen wil te weten moet je deze Powerpoint maar eens doornemen.
Als dit onderzoek bevestigd wordt, zou dat betekenen dat de ziekte eindelijk een duidelijke oorzaak heeft.
Maar óók dat er mogelijkheden bestaan om de ziekte gericht te gaan bestrijden.
En dat de mensen die met de ziekte te maken hebben, weer een sprankeltje hoop krijgen.
En in België alleen al zijn dat er meer dan 30.000!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten