Interessant als je van champagne en… een beetje van chemie houdt tenminste.
Een groep Franse wijnchemisten van de Université de Reims Champagne-Ardenne (URCA) hebben de bubbels van de champagne eens grondig onder de loepe genomen.
Het is te zeggen: ze hebben de concentratie van de stoffen die in de bubbels aanwezig zijn onderzocht met zeer verfijnde meetinstrumenten.
En ze hebben vastgesteld dat die bubbels als een continue paternosterlift optreden voor de duizenden reuk- en smaakstoffen die in champagne aanwezig zijn.
Wat er volgens de onderzoekers gebeurt is het volgende: de geur- en smaakstoffen die in de champagne aanwezig zijn, gaan zich vooral ophouden aan het scheidingsoppervlak tussen de vloeistof en de CO2-belletjes. Daardoor is hun concentratie ter hoogte van de bubbels veel hoger dan in de vloeistof zelf.
Op die wijze worden die stoffen meegevoerd met de bubbels naar het oppervlak.
En als de bubbels daar openbarsten komen ze vrij. Klaar om in de neus van de drinker te kruipen die dan volop kan genieten van het uitgebreid aromapallet dat champagne zo kenmerkt.
Aan bubbels als transportmiddel geen gebrek: een typische fles champagne (75 cl) bevat gemiddeld 5 liter CO2-gas, goed voor tientallen miljoenen belletjes.
Het zijn dus de bubbels die het hem doen.
Zij zorgen ervoor dat de champagne die heerlijk frisse smaak en geur heeft die we kennen. Als we regelmatig champagne drinken tenminste…
Meteen is ook duidelijk waarom champagne niet meer zo lekker is als ze leeggebubbeld is.
Denk er dus aan bij een volgende receptie: laat het heerlijk goedje niet te lang in het glas zitten.
Drink rustig uit. Laat je glaasje regelmatig (maar met mate) bijvullen en geniet van het schitterende belletjesaroma.
Proost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten