Ouder dan je denkt.

Volgens Audrey Bouvier en Meenakshi Wadhwa is ons zonnestelsel een beetje ouder dan we tot nu toe dachten: niet 4,567 miljard jaar oud, maar 4,5682 miljard jaar oud. Met een onnauwkeurigheid tussen de 300.000 en 1,9 miljoen jaar.



Maar juist is juist.
Vorige week publiceerden de wetenschappers in Nature Geoscience hoe ze tot
die grotere precisie (een cijfer meer na de komma!) in de leeftijd gekomen zijn.
Dit is een nogal ingewikkeld verhaal. Een meer leesbare versie vind je b.v. in Science News.
Maar samengevat kunnen we zeggen dat hun meting steunt op bepaling van de verhouding tussen loodisotopen in meteorieten.
Daarin zijn twee zaken de moeite van het weten waard vind ik.

1. Waarom gebruikt men  meteorieten om de bepaling te doen?
   Meteorieten zijn even oud als de planeten en ze hebben hun oorspronkelijke samenstelling behouden omdat ze alleen maar door de lege ruimte hebben bewogen. Planetenmateriaal daarentegen is in de loop van de tijden in samenstelling veranderd.
2. Waarom die rush naar grotere nauwkeurigheid?
   Op zich heeft het niet veel belang belang dat we nu de leeftijd van ons planetenstelsel iets nauwkeuriger kennen, maar het op punt stellen van een dateringsmethode die grotere precisie oplevert is wel belangrijk om de levensloop van ons zonnestelsel te achterhalen

En je ziet nog eens hoe relatief alles is.
Onze zonnestelsel is dus bijna 2 miljoen jaar ouder dan we dachten.
2 miljoen jaar: een oneindige tijd op mensenschaal, maar een peulschil in een astronomische context.