65 en nog redelijk vers

Ik ben vandaag 65 geworden.
De derde leeftijd lonkt dus.
Maar ik blijf optimistisch, want ik voel me fysiek en mentaal nog behoorlijk op punt.
Natuurlijk zijn er kwaaltjes. Natuurlijk is er wat geheugenverlies. Maar daar valt nog goed mee te leven.
Actief bezig blijven, blijven lezen, blijven bloggen, blijven facebooken, blijven twitteren, blijven fietsen, blijven wandelen, blijven…, dat is de boodschap.
Ik probeer er met vallen en opstaan werk van te maken. Vooral het voldoende bewegen valt me niet altijd gemakkelijk.


Maar ik heb het voordeel van nu te leven.
In de 21ste eeuw is de levensverwachting drie keer hoger dan bij de start van het mensdom.
Uit onderzoek van de schamele beenderresten van onze alleroudste voorvaderen blijkt dat ze gemiddeld niet veel ouder werden dan 30.
Zelfs in de middeleeuwen was 45 worden maar voor weinigen weggelegd.
De grote winst in gemiddelde levensduur voor het menselijk ras is tijdens de laatste 200 jaar geboekt. En de belangrijkste factor was en ís: het spectaculair terugdringen van de kindersterfte en van infectieziekten. Deze relatief gemakkelijk te bestrijden doodsoorzaken zijn nu vervangen door de complexere hartziekten en vooral kankerkwalen, die moeilijker te overwinnen zijn. De stijging in de levensverwachting neemt de laatste decennia dan ook af:

Ik heb dus het geluk van in 1945 het levenslicht gezien te hebben en niet in 1345 bijvoorbeeld.
Daarenboven heb ik ooit geleerd dat de cellen van het menselijk lichaam gemiddeld om de 7 jaar vervangen worden.
Als je even rekent (65/7) dan weet je het zó: ik ben op mijn 65-ste nog redelijk vers…