Dat beestje is hier terecht gekomen toen ons Leen nog aan het studeren was.
Voor een proefles biologie had ze een vis nodig.
Leen is intussen het huis uit, maar “onze” vis is gebleven.
Tot vorig jaar had hij een luchtige ereplaats in de keuken. Maar nu is hij verhuisd naar een donker plekje in de vestiaire. Hij is letterlijk een beetje van het kastje naar de muur gestuurd, de sukkel.
Veel lawaai maak het beestje niet. Geen enkele vis trouwens.
Stomme zwemmers zijn het.
Maar als het zo verder gaat worden ze ook dove zwemmers.
Niet ons exemplaar in zijn aquarium, maar de vissen in de Noordzee.
Dat Noordzeevissen stilaan doof worden, is een gevolg van de oorverdovende menselijke activiteiten in die zee: scheepsschroeven, sonar, boorplatforms, en nu nog windmolenparken er bovenop... Een echte heksenketel!
De Nederlandse ecoloog Remment ter Hofstede is ervan overtuigd dat het toegenomen lawaai onder water, gevolgen heeft voor vissen en zeezoogdieren.
Naast gehoorschade, kunnen ook andere organen aangetast worden door het te sterke geluid en kunnen de migratiepatronen beïnvloed worden.
ter Hofstede wil dit nu verder gaan onderzoeken.
Als je meer zou willen weten over zijn onderzoek; dan kan je volgende week dinsdag 29 maart terecht bij het wetenschapsprogramma Labyrint om 21u20 op Ned.2.
En je kan ook een samenvatting van zijn project lezen op een pagina van de site van de universiteit van Wageningen.
Enfin, onze Romershovense goudvis mag dan al geen vrolijk leven hebben, hij is blijkbaar toch nog beter af dan zijn Noordzee-broeders.
Want veel lawaaihinder is er niet in ons vestiaire.
Hij heeft dus nog geen oordopjes nodig…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten