Armagh Observatory publiceert op zijn site een dagelijks geupdate kaart van de asteroïden die in de buurt van de binnenplaneten (Mercurius, Venus, Aarde en Mars) van ons zonnestelsel voorkomen.
Hieronder zie je een verkleinde weergave, maar als je op het beeld klikt wordt het op de grotere weergave veel duidelijker.
De zon is het kleine stipje in het midden.
De aardbaan is de dunne, bleekblauwe cirkel (ellips eigenlijk).
Laat ons dus even kijken hoe het zit in de buurt van die aardbaan.
De groene stipjes zijn asteroïden die op dit moment niet in de buurt van de aarde voorkomen en die we dus kunnen vergeten.
De gele zijn asteroïden die onze aardbaan naderen.
Ze worden Amors genoemd naar de naam van de allereerste van die soort, 1221 Amor, die op 12 maart 1932 door de Belgische astronoom Eugène Joseph Delporte werd ontdekt.
De banen van de Amors komen wel dicht bij de aardbaan, maar kruisen die baan niet en vormen dus ook op dit moment geen direct risico. Maar onder invloed van de zwaartekracht van de planeten kan hun baan wijzigen en dus kunnen ze in de toekomst eventueel gevaar opleveren.
En tenslotte zijn er de rode stipjes, de Apollo en Aten asteroïden, die ook hun naam danken aan de eerst ontdekten in die groepen.
De banen van die asteroïden kruisen de aardbaan wel en kunnen wel degelijk een risico vormen. Ze moeten dus door de astronomen in de gaten gehouden worden.
En er zijn nogal wat observatoria die zich daarmee bezig houden zoals blijkt uit de uitgebreide lijst die op Wikipedia te vinden is.
Op de site van Armagh Observatory kan je ook een pagina vinden waarop men in een soort pseudo 3D-voorstelling de asteroïden in de dichte buurt van de aardbaan heeft weergegeven met hun huidige bewegingsrichting.
In de dichte buurt wil zeggen binnen de 45 miljoen km afstand tot de aardbaan.
Als je daar een kijkje gaat nemen is het geruststellend om te zien dat er op dit ogenblik geen rode asteroïden aanwezig zijn.
Maar ja, een klein grut zoals het exemplaar dat gisteren boven de Russische Oeral ontplofte kan altijd tussen de mazen van het net glippen…
En als je dan ziet welke gevolgen de impact van brokstukken van zo’n minuscuul exemplaar al heeft…
Tenslotte: nog even de puntjes op de i zetten in verband het door elkaar haspelen in de media van allerlei namen voor wat er in deze dagen al dan niet uit de lucht valt.
Een asteroïde is een relatief klein rotsvormige massa die in een baan rond de zon draait.
2012 DA14 is dus een asteroïde.
Een meteoroïde is een relatief klein stukje steen of ijs dat afgebroken is van een asteroïde of van een komeet en dat ook rond de zon draait.
Een meteoriet is een meteoroïde die zijn doortocht door de aardse atmosfeer overleeft heeft en op de aarde terecht gekomen is.
In de Russische Oeral hebben gisteren grote meteorieten kraters geslagen.
En kleine meteorieten worden er naar het schijnt al te koop aangeboden!
Een meteoor is het lichtspoor dat ontstaat als een meteoroïde in de atmosfeer verbrandt en verdampt. Wat we een vallende ster noemen dus.
In de Russische Oeral waren er dus ook meteoren te zien.
En... hebben jullie 2012 DA14 gezien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten