Twitteren is de nieuwe hype op internet. Het is een snel communicatiemiddel tussen mensen die deel uit maken van een enorm netwerk.
Rond het twitteren is intussen al een specifieke terminologie ontwikkeld zoals je zal merken.
Wie inschrijft kan binnen dit netwerk mensen zoeken en hen volgen in hun dagelijkse bezigheden, tenminste als die bereid zijn om daarover iets mee te delen.
Wie inschrijft kan binnen dit netwerk mensen zoeken en hen volgen in hun dagelijkse bezigheden, tenminste als die bereid zijn om daarover iets mee te delen.
Mensen die met elkaar twitteren, noemt men followers.
De communicatie tussen twitteraars moet gebeuren via een berichtje, een Tweet, dat maximaal uit 140 lettertekens mag bestaan en dat altijd een antwoord is op de vraag "What are you doing?"
Een twitterboodschap is dus een soort klein blogberichtje. Twitteren wordt dan ook microbloggen genoemd.
De kracht van Twitter ligt in de zeer snelle verspreiding van de inhoud van de tweets.
Als je b.v. via een tweet een vraag stelt, kan die zich vliegensvlug over het netwerk verspreiden, zodat je snel antwoord kan krijgen. Immers uw followers, hebben zelf ook nog andere followers enz.
In Amerika zijn intussen ook alle grote nieuwsagentschappen op de twittercar gesprongen.
Elke grote krant, elk TV-station, heeft twitterende jounalisten, die via tweets, heet-van-de-naald-nieuws verspreiden.
Zelf ben ik follower van o.a. een aantal journalisten de New York Times, Scientific American, CNN,...
Bij de spectaculaire noodlanding van de Amerikaanse Boeing op de Hudson rivier een paar weken geleden, heeft het nieuws daarover zich via tweets vliegensvlug verspreid.
Dit heeft ook veel te maken met het feit dat de tweets daar ook via GSM (SMS-berichtjes) bij de followers kunnen terecht komen. Bij mijn weten is dit voor Belgische twitteraars nog niet mogelijk.
Zelf heb ik natuurlijk niet zoveel om over te twitteren.
Wie heeft er nu een boodschap aan het feit dat ik een mijn catalpa ga snoeien? Alhoewel mijn followers mij misschien snel zouden kunnen laten weten, wanneer ik dat best doe, mocht ik daar een vraag over hebben.
Wie heeft er nu een boodschap aan het feit dat ik een mijn catalpa ga snoeien? Alhoewel mijn followers mij misschien snel zouden kunnen laten weten, wanneer ik dat best doe, mocht ik daar een vraag over hebben.
En telkens ik een nieuw blogberichtje plaats, worden al mijn followers daar automatisch over ingelicht. Maar dat is natuurlijk ook geen wereldschokkend nieuws.
En wil je weten hoe Evan Williams, een van de ontwikkelaars van Twitter, het fenomeen ziet, dan kan dat met dit filmpje:
Toch maar weer een voorbeeld van hoe internet de manier waarop mensen met elkaar communiceren razendsnel aan het beïnvloeden is.
En dat twitteren het Engels is voor kwetteren hadden jullie natuurlijk al lang door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten