Hier sprak men Nederlands

Jullie zullen het ook wel gehoord of gelezen hebben: vorige woensdag is Fons Fraeters overleden.
Daarmee is weer een stukje uit onze jonge jaren weggeknipt.
"Hier spreekt men Nederlands". In de jaren 70, een paar keer per week, vijf vóór acht, juist vóór het TV-nieuws.
Joos Florquin, de professor, zijn trouwe hond, zijn hovenier en Fons en Annie.
Toen was keurig Nederlands nog een teken van beschaving.
Toen was ABN (kunnen) praten nog maat van je "gestudeerdheid".

De tijden zijn veranderd. Internet, SMS en Twitter domineren nu de communicatie, elk met hun eigen turbotaaltje en met afkortingen waar analfabeten zoals ik een vertaler-tolk voor nodig hebben.
En in de soaps, ook die van de VRT, zouden Fons en Annie zich ook niet Thuis gevoeld hebben. Als Nancy zegt "Kom-de-gij-ook? Da-wist-ekik-nie!" bijvoorbeeld.

En weet je wat achteruit bidden is? Nee? Dan vloek je blijkbaar nooit.
Gelukkig moet ik swaffelen hier niet meer verklaren (denk ik, hoop ik).
Maar als je me zegt dat je in je sleurhut gaat slieberen, dan weet ik (na wat Googelen) dat je in je caravan gaat slapen.

En als ik je een SMS-je stuur met "keb egt bkpn na d afchi. mr glfm, akg" dan weet je zonder twijfel dat ik echt buikpijn heb na de afhaalchinees, maar geloof me, alles komt goed.

Dan ben ik toch blij dat Fons er was.
Zie hem hier nog even aan het werk met de rest van de ploeg en ga ook eens kijken op de site van Klara waar je nog meer filmpjes van die vervlogen taalrubriek kan zien. Geniet van die zalige, rimpelloze taal en van de prachtige gedichten door Annie met de mooie stem. Bijna zo mooi als die van Mia...

Bedankt Fons!