De juist-ste tijd

Ik herinner me hoe ik in mijn jonge jaren bij mijn tante Leine zo nu en dan eens aan de tefefoon naar de sprekende klok mocht luisteren: “Bij het derde tikje is het precies 9 uur 15 minuten en 23 seconden tuut, tuut, tuut”.
Fantastisch vond ik dat toen.
Onnozel zou ik dat nu moeten vinden.
Maar de tijd dat ik dingen van vroeger onnozel vind is voorbij. Integendeel: ik koester ze, ik be-mijmer ze.

Natuurlijk was dat "derde tikje" niet de juiste tijd.
De juiste tijd bestaat niet. Tijd glipt door onze vingers.
We kunnen alleen maar een tijdsverloop benaderen.

En daar zijn onze Britse buren op dit moment blijkbaar de sterksten in.
Dat wordt duidelijk door een artikel dat een paar dagen geleden (26 augustus) gepubliceerd werd in Metrologia, een tijdschrift van het Internationaal Bureau voor Maten en Gewichten (BIPM).

Britse en Amerikaanse wetenschappers bevestigen daarin dat de atoomklok van het National Physical Laboratory (NPL) in de buurt van London, op dit moment het meest accuraat een tijdsverloop kan bijhouden.
En hou nauwkeurig is dat dan?
Wel dat klokje wijkt maar 1 seconde af in 138 miljoen jaar…
Onvoorstelbaar.

Moet dat nu nog verder verbeterd worden?
Voor metingen aan gebeurtenissen op atomair en sub-atomair niveau is dit zonder twijfel zeer belangrijk. Denk maar aan de zoektocht naar het Higgs-boson met de LHC in Genève
Maar voor wie toch al altijd te laat komt, is dat niet nodig.
En vergeet het niet: zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens, accuraat of niet…