En we ervaren dat dit erg efficiënt werkt.
Wat werkt is het werkzame bestanddeel in Dafalgan en dat is paracetamol:
Voor een chemicus en zelfs voor een leerling uit ons secundair onderwijs, een verbinding met een vrij eenvoudige samenstelling.
Toch bleef het lang een raadsel hoe die stof werkte.
Maar nu is daar verandering in gekomen.
Wetenschappers van Kings College Londen hebben ontdekt dat paracetamol zich bindt aan een bepaald eiwit (TRPA1) dat zich aan de oppervlakte van zenuwcellen bevindt.
Door die binding wordt blijkbaar het pijngevoel onderdrukt.
Wat raar is, want hetzelfde eiwit kan ook net een soort pijngewaarwordingen stimuleren als het bindt met stoffen die vrijkomen als we uien pellen of… Gentse mosterd eten.
Raar dus.
En dat bewijst eens te meer: (bio)chemie blijft een boeiende maar ingewikkelde wetenschap…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten