Weken vóór de grote dag ’s avonds gespannen en een beetje angstig wachten of er niet op de deur geklopt zou worden. Of geen gulle zwartepietenhand nicnacjes in het rond zou strooien. Met zus en broer dan grappelen om ter meest, maar achteraf alles mooi verdelen. Dat moest zo van ons maatje: evenveel voor alle drie.
En dan de grote dag.
’s Morgens gespannen naar beneden: wat zou er wel op dat bord te vinden zijn dat we ‘s avonds vol verwachting hadden klaargezet .
En nee hoor, de goede Sint heeft ging ons huisje nooit voorbij: marsepein, mandarijntjes, chocolaatjes, speculaas.
En heel beperkt wat speelgoed.
Zo weet ik nog hoe er ooit eens in het midden van de tafel een speelgoedvliegtuigje stond
“Voor alle drie” had de Sint er bij geschreven…
De tijden zijn veranderd.
”Voor alle drie” zal wel niet meer aan de orde zijn in onze welvarende Vlaamse gezinnetjes. En “drie” komt daar ook niet veel meer voor.
Heel dat gemijmer over onze Goede Sint van 60 jaar geleden, kwam in mij op toen ik op internet een merkwaardig filmpje vond.
Wat zouden kinderen van vandaag verwachten? Een speelgoedvliegtuigje? Een iPhone 4S? Een Kinect? Een Wii? Een iPad?
Of een fietsend robotje misschien?
Dat zou ik ook nog wel willen…
Sinterklaasideetje…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten