Maar er is nog een bijkomend positief effect dat zeker ook niet te versmaden is: recente studies hebben aangetoond dat meertaligheid ook de fitheid van onze hersenen op peil houdt.
Ellen Bialystok, een psychologieprofessor van de York University in Toronto heeft in een onderzoek bij proefpersonen met beginnende Alzheimerverschijnselen, kunnen aantonen dat bij de tweetaligen van die groep, de uitgesproken Alzheimersymptomen 4 tot 5 jaar later optraden dan bij de ééntaligen. (pdf)
Volgens de professor stimuleert het spreken van meer talen onze hersenen tot meer activiteit en worden er meer neurale verbindingen aangemaakt. Aangezien Alzheimer o.a. gekenmerkt wordt door verlies van neurale verbindingen, wordt bij tweetaligen wat ze noemt een “cognitieve reserve” opgebouwd.
De bevindingen van Bialystok worden bevestigd door Rachel Seroka die de resultaten van haar studie in april heeft voorgesteld op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Academy of Neurology. Seroka vond zelfs een recht evenredigheid tussen het aantal talen dat haar proefpersonen spraken en het uitblijven van geheugenproblemen.
Maar wie in zijn jonge jaren de kans niet kreeg om (veel) vreemde talen te leren, moet niet wanhopen.
Als je nog niet té oud bent kan je er nog altijd aan beginnen. Dan kan je later nog van de “anti-Alzheimer voordelen” genieten.
En zelfs als je het Frans, het Engels, het Duits, het Spaans,... nooit meer vlot onder de knie krijgt: je houdt je brein actief en het is dát wat telt.
Daarom: au réservoir et portemenez vous bien!
Tot ziens en hou je goed, bedoel ik….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten