Over het koppel in de het Britse Washington (in de buurt van Newcastle Upon Tyne) dat zoveel lawaai maakt(e?) bij het vrijen dat de buren op den duur klacht indienden bij de politie.
De Standaard, Het Laatste Nieuws en De Morgen hebben het in elk geval in geuren en kleuren uit de doeken gedaan.
Of Het Belang van Limburg zijn (haar?) lezers ook heeft ingelicht weet ik niet.
Al dan niet (te) luid vrijen heeft in Limburg misschien minder belang…
Wat mij nog het meest interesseerde was de informatie over het geluidsniveau.
In De Standaard was te lezen was dat het geluid van het zwoegende paar, gemeten vanuit de aanpalende flat, geluidspieken haalde tussen de 30 en de 40 decibel, met “uitschieters” van 47 decibel.
Die getallen doen bij mij de wenkbrauwen fronsen.
Om u een idee te geven:
- bladergeritsel: 10 decibel
- gewone huiskamergeluiden: 20 – 30 decibel
- gesprek op 1 m afstand: 40 – 60 decibel
- TV op 1 m afstand: ongeveer 60 decibel
Als gevrij maar evenveel lawaai maakt als een “goed gesprek” op 1 meter afstand, dan heb ik geluk dat ik ruimdenkende buren heb. En zij ook.
Maar hela wacht eens even!
Op Wapenstilstandsdag (!) heeft een team onder leiding van Sharon G. Kujawa in het Journal of Neuroscience een artikel gepubliceerd waarin wordt aangetoond dat veelvuldige blootstelling aan geluiden die een stuk beneden de schade verwekkende geluidsdrempel van 100 dB liggen, op den duur toch blijvende gehoorschade kunnen veroorzaken. Bij muizen in elk geval.
Het zal dus toch nog waar zijn dat je er doof kan van worden…
Zet hem dus maar op als ze (je) het heel dikwijls doet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten