Kort vóór hij in 1543 op 70-jarige leeftijd overleed, publiceerde Nicolaas Copernicus zijn revolutionair werk De Revolutionibus Orbium Coelestium (Over de omwentelingen van de hemellichamen).
Het revolutionaire en gedurfde van die publicatie lag in de stelling dat niet de aarde het centrum van het universum is, maar dat de zon centraal staat in ons planetenstelsel (heliocentrisme).
Volgens de Katholieke Kerk was een dergelijke theorie totaal in strijd met de centrale plaats die de aarde in de katholieke leer inneemt.
Eerst werd de heliocentrische opvatting van Copernicus zoveel mogelijk doodgezwegen.
Maar toen 60 jaar zijn dood, Galilei met zijn nieuw instrument, de telescoop, de centrale plaats van de zon bevestigde, werd "De Revolutionibus" bij de verboden boeken geklasseerd.
Het duurde tot 1835 vooraleer de Kerk het verbod op het boek ophief.
Bij zijn dood werd Copernicus begraven in een anoniem graf in de kathedraal van de Poolse stad Frombork.
De zoektocht naar het graf heeft twee eeuwen geduurd.
Pas in 2005 werd het definitief gelokaliseerd.
En DNA-onderzoek van haar en tanden van het skelet bevestigden dat het om het graf met de resten van de Poolse astronoom ging.
Intussen was de vorige paus, de pool Karol Józef Wojtyła (Johannes Paulus II) definitief begonnen aan het officieel kerkelijk eerherstel van Copernicus.
In 1999 bezocht hij de Torun, de geboorteplaats van de sterrenkundige en prees hij diens wetenschappelijke verdiensten.
Gisteren, zaterdag 22 mei 2010, 467 jaar na zijn dood werd Copernicus herbegraven.
Zijn kist werd dit keer met veel ceremonie en verontschuldigingen bijgezet in een zwart granieten praalgraf in de kathedraal van Formbork.
Uiteindelijk eer aan wie eer toekomt.
Maar het kan in sommige middens onbegrijpelijk lang duren om tot het juiste inzicht te komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten