Maar dat dit taboe voortdurend doorbroken werd is ook geen geheim.
De vieze plakkerige ploppen die regelmatig aan de onderkant van tafels en lessenaars te vinden waren maakten dat duidelijk.
Maar als er een onverlaat met een "chiclet" in de mond betrapt werd, was mijn straf onverbiddelijk: met een plamuurmes al die vieze resten van onder de tafels van een klaslokaal of de studiezaal verwijderen.
Dit onplezierig werkje had toch enige ontradend effect bij de daders (dat denk ik toch).
Maar misschien ben ik indertijd toch te streng geweest voor de kauwers.
Want volgens een studie die onlangs werd gepubliceerd in Appetite, een internationaal tijdschrift over voeding in al zijn aspecten, zou kauwgum knabbelen de intellectuele prestaties van de kauwers fors stimuleren.
En waar dient een school nu anders voor dan om er voor te zorgen dat leren gestimuleerd wordt?
Misschien had ik leerlingen die op mijn bureau op bezoek kwamen moeten belonen met een reepje suikervrije Stimorol in plaats met een ongezonde Leo-koek zoals ik altijd deed.
Te laat, ik krijg die kans niet meer...
Een team psychologen van de St. Lawrence University lieten 159 studenten een aantal aantal IQ-testen uitvoeren. De helft van die 159 mocht lustig knabbelen tijdens de testen, de andere helft niet.
En ja hoor: de knabbelaars presteerden opvallend beter!
Waarom weten ze nog altijd niet.
Nog iets: het positieve effect is ook beperkt in de tijd. Wie langer dan 20 minuten "sjiekt" heeft het beste gehad, want langer doorknabbelen levert geen betere resultaten meer op.
Ik zie het dus binnenkort al gebeuren bij een moeilijke chemieoverhoring in het HGI: "Neem allemaal een blaadje papier en een kauwgombal en bereken de pH van een 0,02 molaire ammoniumcarbonaatoplossing"...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten