Google realtime zoeken

Sedert een paar dagen is Google realtime zoeken actief voor alle gebruikers.

Wat is dat nu precies?
Welnu met deze Google zoekdienst kan je zeer snel (in principe in realtime) de berichtgeving volgen die over een bepaald item op internet circuleert.
Deze extra-zoekdienst heeft zijn eigen startpagina. Je komt erop terecht als je op bovenstaand beeld klikt.

Zoals te verwachten is geeft Google in zijn resultaten van een realtime zoekopdracht, vooral links naar Twitter en Facebook. Het is dáár immers dat tegenwoordig het nieuws het dichtst op de voet gevolgd wordt.
Om een voorbeeld te geven: toen ik zondagavond om 21.30u. Di Rupo intikte, kreeg ik onmiddellijk een resem doorverwijzingen naar Twitteraars die meldden (en becommentarieerden) dat onze préformateur van onze koning nog maar een beetje moest verder werken. Hieronder een selectie:

Heter van de naald kan bijna niet.
Andere media (radio, TV, kranten) vissen, vergeleken met dergelijke snelle informatiesystemen, altijd achter het net wat het feitenmateriaal betreft. Hun berichtgeving zal dus meer en meer naar overzicht, analyse en duiding moeten verschuiven.
Nogmaals een bewijs hoe sterk internet onze samenleving beïnvloedt.
Boeiende tijden vind ik.

Roostertje–oplossing

Zo moest je roostertje er uitzien:

Te eenvoudig vonden de meeste van mijn puzzelvrienden.
Want de tweede en de derde kolom waren eigenlijk dezelfde.
Het ontbrekende getal was dus 32.
En de getalwaarde van de cijfers:
M = 10
A = 8
T = 7
H = 9

Tot volgende vrijdag voor een nieuwe puzzelvraag. Ik zal eens iets moeilijk zoeken! Als dat mogelijk is tenminste met al die slimme koppen.

Maak krom wat recht is. Of omgekeerd.

Kijk maar eens naar de kromme vierkantjes hieronder.



Let op! Je hersentjes leggen je weer in de luren!
De vierkantjes zijn helemaal niet krom. Het zijn echt perfecte vierkanten met rechte lijnen.
Als je twijfelt, dan moet je het beeld hierboven maar eens in Paint plakken en dan zoomen.
Dan krijg je dit:



En zelfs dan zie je de blauwe lijnen soms nog gebogen. Vooral als je op afstand kijkt.
Leg er dan maar een lat langs.
Geloof je het nu, ongelovige Thomassen?

Scientific American bestaat 165 jaar!

Ik ben al sinds 1964 een tevreden lezer van de Scientific American.
In mijn eerste lezersjaren kocht ik het populair wetenschappelijk tijdschrift in een overvol en rommelig boeken- en krantenwinkeltje rechtover de Minardschouwburg in Gent.
Toen Mia in mijn leven kwam en ik naar Limburg trok, kon ik het boekje, na afspraak met de winkelier, ook in Hasselt kopen. In een winkeltje op de Grote Markt, onder zaal De Valck – De Ware Vrienden-Climax, waar Mia met Het Hasselts Toneel repeteerde.
Toen dat pand plaats moest ruimen voor een winkelgalerij, kon ik na enig zoeken terecht in een tijdschriftenzaak in de buurt van het Hasselts begijnhof.
Jarenlang ging ik zo maandelijks mijn wetenschappelijk leesvoer afhalen.
Ik heb die boekjes nog allemaal, mooi gerangschikt in dossierdozen op zolder. En zo nu en dan ga ik nog in de oude nummers bladeren. En mijmeren over vervlogen jaren.
Sedert een 10-tal jaren koop ik geen gedrukte afleveringen meer. Ik heb nu een abonnement op de digitale editie, Sciam Digital, die ik maandelijks als een pdf-bestand download.
46 jaar leesgeschiedenis dus.

Maar de Scientific American is veel ouder dan dat.
Het allereerste nummer verscheen op 28 augustus 1865. Je kan het nummer online lezen en zelfs downloaden als je op onderstaand beeld klikt


165 jaar oud en nog altijd springlevend dus.
Bij gelegenheid van die verjaardag presenteert de redactie op de site van het tijdschrift een diashow. Op een tijdlijn worden de belangrijkste wetenschappelijke en technologische ontdekkingen en realisaties in die voorbije 165 jaar weergegeven. Zoals elke selectie is ook hier de inhoud eigenzinnig en onvolledig.
Maar echt de moeite waard om er eens door te bladeren.


Je zal verstomd staan wat er in die 165 jaar (niet veel meer dan 2 mensengeneraties dus) allemaal ontdekt en ontwikkeld is.

Naar welke diashow zullen onze nakomelingen over 165 jaar kijken?

Op zoek naar exo-broertjes- en zusjes

Een paar dagen geleden was het overal nieuws: op TV en in de dagbladen werd ons gemeld dat astronomen met behulp van de 3,6 meter-telescoop van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht in La Silla in Chili, een zonnestelsel met 5 tot 7 planeten hadden ontdekt.
Dit stelsel, qua configuratie vergelijkbaar met ons eigen zonnestelsel, bevindt zich op 127 lichtjaar van ons af.
Niet dat we er dan zomaar eventjes een kijkje kunnen gaan nemen of er ook “aardmannetjes /aardvrouwtjes” op één van die planeten rondlopen. Maar 127 lichtjaar is een peulschil op astronomische schaal.

En blijkbaar zijn we nu echt het tijdperk van het exo-planetenonderzoek ingedoken want gisteren was er weer hot-news.



Ik heb het hier al een paar keer gehad over het Kepler-project waarmee NASA op zoek is naar aard-achtige planeten.
Gisteren meldde de Amerikaanse ruimtevaart organisatie dat Kepler een zonnestelsel ontdekt heeft met een ster die op onze zon gelijkt.
Rond die zon draaien minstens drie planeten.
Twee Saturnus-achtige planeten ( je weet wel: die planeet met de ringen).
Maar vooral een derde planeet is interessant, want dat is er één die toch een beetje aard-achtige kenmerken lijkt te hebben. Zo is zijn massa vergelijkbaar en slechts 1,5 keer die van onze planeet. Het zonnestelsel bevindt zich op zo’n 2000 lichtjaren afstand in het gebied van de sterrenstelsel Zwaan (Cygnus) en Lier (Lyra). Dit is het ruimtegebied dat permanent door de Kepler wordt geobserveerd.

Kepler is nog maar 7 maanden actief en heeft nog 3,5 jaar voor de boeg.
Dit zijn dus nog maar de eerste resultaten.
Het ziet er goed uit voor onze exo-broertjes- en zusjes.

Roostertje

Dit is niet het eerst roostertje dat ik jullie als vrijdagpuzzel voorschotel.
Maar het is toch weer (een beetje) anders dan de vorige:


De letters in het rooster hebben een getalwaarde.
Zelfde letter = zelfde getalwaarde uiteraard.
Je ziet

• de som van de rijen
• de som van de kolommen (één uitgezonderd)
• de som van één diagonaal: die van linksboven naar rechtsonder.

Meteen weet je de vraag: welk getal moet er staan waar het vraagteken staat?
Wat is dus de som van die kolom?
Reken het voor me uit en laat het me tegen zondagavond weten: herve.tavernier2@pandora.be
Maandagavond om 21.30u. toon ik het roostertje met de oplossing.

Geanimeerde gifs

Een eenvoudige, doorzichtige tekening kan soms een ingewikkeld mechanisme verduidelijken.
Eenvoudige “bewegende tekeningen” kunnen dat nog beter.
En daarom zijn geanimeerde gifs zo interessant om over complexe dingen iets bij te leren.
Onlangs kwam ik op Word of Technology terecht en daar zag ik eindelijk eens hoe een naaimachine werkt.
Specialisten terzake onder mijn lezers kunnen me laten weten of dit eenvoudig model wel klopt.


Mooi om zien is ook hoe een malteserkruismechanisme zijn werk doet.
Zo’n mechanisme wordt onder meer gebruikt in uurwerken om een secondewijzer te laten bewegen:


Ik heb in elk geval weer iets bijgeleerd.
Jullie ook hoop ik.

Drink je mager

Neen niet met een glas cola natuurlijk. Zelfs niet met een glas cola light.
Water moet het zijn.
Twee grote glazen water vóór elke maaltijd zouden moeten volstaan om je op relatief korte tijd een paar kilo’s te doen verliezen. Als dat nodig is natuurlijk.

Eigenlijk niets nieuws onder de zon.
Dat waterverhaal heb ik al jaren geleden gehoord. En al uitgeprobeerd ook. Maar zoals zoveel andere remedies tegen overgewicht, helpen ze niet als je ze niet met sterke discipline volhoudt. En als je er niet voor zorgt dat je energieverbruik hoger is dan je energieopname.
In elk geval die oude waterwijsheid is nu bevestigd door een heus wetenschappelijk onderzoek, waarvan de resultaten zeer recent werden gepresenteerd op de National Meeting of the American Chemical Society.
En wie durft er dan nog aan twijfelen.
Het onderzoek werd gedaan door wetenschappers van de Technische universiteit van Virginia (Virginia Tech), onder leiding van Brenda Davy (die zo gezien niet erg veel nood heeft aan een waterkuur…).
De proefgroep bestond uit 48 volwassenen tussen de 55 en de 75 jaar.
De proefpersonen volgden allemaal gedurende 12 weken een laag-calorieën-dieet.
De helft van de groep dronk vóór elke maaltijd een halve liter water (16 ounces).
De andere helft deed dat niet.
En voilà: na de 12 weken waren de waterdrinkers gemiddeld een goeie 7 kg afgevallen, terwijl de niet-waterdrinkers slechts 5 kg afvielen.
De verklaring is zo logisch als ze wetenschappelijk is:

• water vult en vermindert zo de behoefte aan meer eten
• wie water drinkt, drinkt wellicht geen gesuikerde frisdranken meer bij het eten
• water = 0 kilocalorieën

Enfin, oude wijsheid of nieuw wetenschappelijk onderzoek: ik ga het nog maar eens opnieuw proberen.
Mia zet de Spa blauw maar klaar.
Amaai, nog 12 weken te gaan…

Ouder dan je denkt.

Volgens Audrey Bouvier en Meenakshi Wadhwa is ons zonnestelsel een beetje ouder dan we tot nu toe dachten: niet 4,567 miljard jaar oud, maar 4,5682 miljard jaar oud. Met een onnauwkeurigheid tussen de 300.000 en 1,9 miljoen jaar.



Maar juist is juist.
Vorige week publiceerden de wetenschappers in Nature Geoscience hoe ze tot
die grotere precisie (een cijfer meer na de komma!) in de leeftijd gekomen zijn.
Dit is een nogal ingewikkeld verhaal. Een meer leesbare versie vind je b.v. in Science News.
Maar samengevat kunnen we zeggen dat hun meting steunt op bepaling van de verhouding tussen loodisotopen in meteorieten.
Daarin zijn twee zaken de moeite van het weten waard vind ik.

1. Waarom gebruikt men  meteorieten om de bepaling te doen?
   Meteorieten zijn even oud als de planeten en ze hebben hun oorspronkelijke samenstelling behouden omdat ze alleen maar door de lege ruimte hebben bewogen. Planetenmateriaal daarentegen is in de loop van de tijden in samenstelling veranderd.
2. Waarom die rush naar grotere nauwkeurigheid?
   Op zich heeft het niet veel belang belang dat we nu de leeftijd van ons planetenstelsel iets nauwkeuriger kennen, maar het op punt stellen van een dateringsmethode die grotere precisie oplevert is wel belangrijk om de levensloop van ons zonnestelsel te achterhalen

En je ziet nog eens hoe relatief alles is.
Onze zonnestelsel is dus bijna 2 miljoen jaar ouder dan we dachten.
2 miljoen jaar: een oneindige tijd op mensenschaal, maar een peulschil in een astronomische context.

Wie een put graaft voor een ander–oplossing

Het verhaaltje kan als volgt weergegeven worden:


Uit de eerste figuur:   x + a = 1,75 m
Uit de tweede figuur:  3x = 2a + 1,75 m
Waaruit de diepte van de put = 3x = 3,15 m
Dat zijn nogal diepgravers daar in Romershoven!

De Ouchi illusie

Bovenstaand beeld illustreert een visuele illusie die voor het eerst werd beschreven door de Japannees Hajime Ouchi.
De centrale schrijf lijkt boven de achtergrond te zweven, terwijl ze natuurlijk gewoon in het valk ligt.
Daarenboven lijkt het patroon in de schijf te bewegen.
Dit effect wordt soms versterkt als je snel met het hoofd op en neer en van links naar rechts beweegt, of als je deze pagina met de muis op en neer scrolt.

Binnen het binnenste

Je hebt dat zonder twijfel al eens op TV gezien of misschien zelf al eens “in het echt” bij een onderzoek: een serie MRI-foto’s.



Magnetic Resonance Imaging (MRI) laat toe om met scanners beelden te maken van het binnenste van het lichaam, zonder dat er chirurgisch moet ingegrepen worden. Zo kunnen dokters sneller en juister diagnoses te stellen.


Maar niets belet iemand om de MRI-techniek ook een los te laten op iets anders dan het menselijk lichaam.
Op fruit en groenten b.v.
Wil je ook eens weten hoe een komkommer, broccoli, selder, watermeloen, er van binnen uitziet…?
Op Inside Insides kan je die MRI’s vinden! Dit levert merkwaardig mooie beelden op.


Of snij je je tomaat liever zelf open?

Smakelijk!

Onlangs vroeg me één van mijn (reis)vrienden of het belangrijk was met welke vloeistof je medicatie (pillen) inneemt.
Het best doe je dat natuurlijk met water, maar andere dranken kunnen ook wel.
Als de zuurtegraad maar niet te hoog is.
Want in onze maag heerst een precair evenwicht.
Onze maag heeft vereenvoudigd de volgende bouw:


Bijzonder is dat in onze maag een sterk zure oplossing van zoutzour of waterstofchloride (HCl) aanwezig is.
De slijmlaag en de bicarbonaatlaag van de maagwand beletten dat dit zuur het maagslijmvlies aantast.
Maar als de zuurtegraad van onze maaginhoud om één of andere reden plots te hoog wordt en het delicaat evenwicht verstoort, kunnen de slijmlaag en de bicarbonaatlaag het niet meer houden. Het slijmvlies krijgt het hard te verduren: we krijgen maagpijn en/of een branderig gevoel. Ons maagzuur tast zijn eigen maag aan!
En wat doen we dan best: een Rennie-pastille nemen of wat Maalox. Middeltjes die een base bevatten om het overtollige zuur te neutraliseren.
Chemie is dus overal, ook in onze maag.

Het lijk misschien raar dat de natuur een zo sterk zure oplossing in onze maag geplaatst heeft. Maar dit sterk zuur is noodzakelijk.
Want na een eerste mechanische bewerking met onze tanden en een eerste chemische aanval door de speekselenzymen, moet ons voedsel verder scheikundig klein genoeg gemaakt worden voor verdere verwerking in onze darmen.
En dat die HCl-oplossing daar effectief voor is, laat het volgende filmpje zien.

Men heeft in het labo HCl-oplossing, zoals die in onze maag voorkomt, losgelaten op een ferme cheeseburger.
Je moet maar eens zien wat de gevolgen zijn.
En mocht je nog niet gegeten hebben: smakelijk!

Wie een put graaft voor een ander

Laatst kwam ik in Romershoven bij iemand langs die een diepe put aan het graven was.
Voor een ander denk ik.


”Hoe diep moet die put wel worden?” vroeg ik.
”Raad maar eens” zei de man.
”Ik ben precies 1m75 groot, en ik ga de put nog tweemaal zo diep maken als hij nu al is. En dan zal mijn hoofd twee keer zover onder de rand zitten als het er nu boven zit.”
”Ha, dan weet ik hoe diep de put zal zijn als je klaar bent” zei ik.
”Uw put wordt precies…. meter diep”.
”Amaai ge kunt goed rekenen” zei hij.
”Ha ge weet het” zei ik.

Weet je ook hoe diep hij moet graven?
Mail het me dan tegen zondagavond: herve.tavernier2@pandora.be
Maandagavond vertel ik of uw antwoord juist is.

Nog iets.
Eventuele gelijkenissen met een bestaande Romershovense puttengraver berusten op louter toeval.
Trouwens dit is gewoon een fictief puzzelverhaaltje, want in Romershoven zijn er geen mensen die putten graven voor een ander…

Op whisky rijden (in Schotland)

Whisky is zonder twijfel een Schots product bij uitstek.
Vooral de Schotse single malt whisky’s zijn wereldberoemd.


Er wordt dan ook wat van dat edel vocht geproduceerd (en geconsumeerd…) daar in Schotland.
Bijgevolg zijn er ook enorme hoeveelheden afval die bij de productie achter blijven:
jaarlijks 187.000 ton draf, dat is afgewerkte mout, en 1,6 miljard liter “pot ale”, dat is de niet consumeerbare vloeistof die na de fermentatie van de wort in de ketels achter blijft.
Je kan je wel voorstellen dat de Schotten, die zeker niet bekend staan om hun neiging tot verspilzucht, alles doen om aan die resten een nuttige bestemming te geven.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat het precies Schotse scheikundigen van de Napier University  in Edinburgh zijn, die een proces ontwikkeld hebben om het whisky-afval om te zetten in bio-alcohol.
De bio-alcohol die ze zo bekomen is eigenlijk een mengsel van butanol en aceton.



Dit mengsel is als biobrandstof volgens de Schotse chemici een stuk interessanter dan de bio-ethanol die uit suikerriet gewonnen wordt.
De energie die bij de verbranding vrijkomt ligt 30% hoger dan bij ethanol.
En het mengsel kan zonder aanpassingen in de bestaande auto’s gebruikt worden, wat bij bio-ethanol niet het geval is.

De zuinige Schotten zijn dus meer dan content.
Maar als ze goedkoop willen blijven rijden zullen ze moeten blijven whisky drinken.
En wij ook.
Alhoewel, wie mij kent weet het: ik drink toch liever een lekkere Franse calvados...

Een Word-tip met “de prikker”

Het is al lang geleden dat ik hier nog eens een Word-tip gepresenteerd heb.
Je zou bijna denken dat het tiparsenaal uitgeput is.
Maar toch zijn er nog regelmatig creatievelingen die er eentje bij vinden.
Zo kwam ik onlangs via de Helpdesk Geek (interessante site trouwens), bij een nieuwe truc terecht.

Die truc heeft te maken met knippen en plakken met de “prikker”.
De prikker is een door weinigen gekend speciaal klembord in Word, sinds Word 97.
Het is een stapelklembord, als het ware een softwareversie van de “nagel” die men vroeger in cafés gebruikte om rekeningen van klanten bij te houden.

Waarover gaat het?
Het gebeurt wel eens dat je uit verschillende teksten passages wil kopiëren, om ze dan samen bijvoorbeeld in een nieuwe tekst te gebruiken.
Dat betekent dan dat je een behoorlijk aantal bewerkingen moet doen: passage 1 in tekst 1 kopiëren en in de nieuwe tekst plakken,  passage 2 in tekst 2 kopiëren en in de nieuwe tekst plakken, passage  in tekst 3 kopiëren en in de nieuwe tekst plakken, enz. Steeds maar heen en weer.

Maar het kan sneller.
De wijze waarop hangt een beetje af van de Word-versie die je gebruikt.
Voor wie Word 2007 of later gebruikt is het eenvoudiger dan voor een Word 2003-gebruiker zoals ik.

In Word 2007 en hoger:

• selecteer de passage in tekst 1 en druk Ctrl + F3. De tekst wordt op de prikker geplaatst
• selecteer de passage in tekst 2 en druk Ctrl + F3. De tekst wordt bijgeplaatst op de prikker
• selecteer de passage in tekst 3 en druk Ctrl + F3. De tekst wordt bijgeplaatst op de prikker
• enz.

Als al je selecties gebeurd zijn, ga je naar de plaats waar je alles in één keer wil plakken. Druk daar op Ctrl + Shift +  F3 en klaar is Kees!

In Word 2003 is het een beetje omslachtiger, omdat Ctrl+F3 de tekst die je wil kopiëren, ook wist en dat is wellicht niet de bedoeling. Maar dit ongewild wissen kan gemakkelijk omzeild worden.
Ga daarom als volgt tewerk:

• selecteer de passage in tekst 1 en druk Ctrl+c, Ctrl+ F3, Ctrl+v. De passage wordt op de prikker geplaatst en blijft bestaan in oorspronkelijke tekst.
• herhaal dit op dezelfde wijze voor alle passages die je wil kopiëren

Als al je selecties gebeurd zijn, ga je naar de plaats waar je alles in één keer wil plakken. Druk daar op Ctrl + Shift +  F3 en alles staat waar je het wil.

Het plakken met Ctrl + Shift +  F3 heeft als gevolg dat de inhoud van de prikker gewist wordt. Maar als je dat wil vermijden, kan je als volgt tewerk gaan:

• ga naar de plaats waar je de inhoud van de prikker wil plakken
• type het woord “prikker” (maar zonder aanhalingstekens) en druk F3. De inhoud van de prikker wordt geplakt, maar de prikker wordt niet gewist.

Nog iets interessants aan dat werken met de prikker: je kan er niet alleen tekstpassages in één keer mee over brengen maar ook figuren!

Tot zover de essentie van de prikker-tip.
Voor verdere finesses en varianten naargelang de Word-versie,verwijs ik naar de de Helpdesk Geek.
En let op: prik niet in je vingers…

Cassini laat ons weer meekijken

In mijn berichtje van precies drie weken geleden liet ik jullie zien hoe NASA’s ruimtesonde Cassini ons schitterende foto’s bezorgde.
We zagen hoe de Saturnusmaan Prometheus, door zijn zwaartekracht, donkere kanalen doet ontstaan bij zijn passage door de Saturnusringen.
Ik sprak toen over Prometheus als een stofzuigende kunstenaar.

Tijdens het voorbije weekend bezorgde Cassini ons opnieuw spectaculaire beelden.
Van drie andere van de 56 Saturnusmanen dit keer.
Van Enceladus, Tethys en Dione.
Een aantal van die beelden wil ik jullie vandaag presenteren.
En wil je er nog meer bekijken dan kan je op de site van de Cassini-missie terecht.

Bedenk als je onderstaande beelden bekijkt, dat ze gemaakt zijn door een ruimtesonde die zich op pakweg 1,3 miljard km van onze aarde bevindt.
Kijk dan eens met je verrekijker naar ónze maan die zich op 300.000 km van ons bevindt en vergelijk.
Ik neem aan dat je dan toch wat in bewondering kan staan voor de hoog-technologische prestatie van de hedendaagse ruimtevaart.


Dit is Enceladus, door Cassini geportretteerd op 60.768 kilometer afstand.
Foto: NASA/JPL/Space Science Institute


Dit is Dione vanaf 115.810 kilometer gefotografeerd.
Foto: NASA/JPL/Space Science Institute


En dit is Tethys, in beeld gebracht op 38.326 kilometer afstand.
Foto: NASA/JPL/Space Science Institute

Nog even ter herinnering: precies binnen een week, op 24 augustus is het bij ons weer volle maan.
Kijken dus naar dat mooie, lieve nichtje van Tethys, Dione en Enceladus!

Verdeel en heers–oplossing

Zo zou de boer het moeten doen:

Een kwestie van gezond boerenverstand dus.

Zelfs als je niet kleurenblind bent

Ik ben (een beetje) kleurenblind. Daarover heb ik het al eens gehad in een vorig blogberichtje.
Ik zie niet goed het onderscheid tussen groene en bruine tinten.
Het gebeurt me wel eens dat ik tegen Mia zeg dat ik een bruine pull ga aantrekken en dat, wanneer ik “tevoorschijn” kom, ze me vraagt waarom ik dan een groene draag.

Maar zelf de niet-kleurenblinden onder ons, moeten niet denken dat ze alle kleuren juist zien. Dt is een illusie! Zó perfect zijn onze hersentjes niet.
Kijk maar eens naar het beeld hieronder, afkomstig van dé specialist van de optische illusies: prof. Akiyoshi Kitaoka.
De achtergrondkleur, achter de bruin(?)-oranje golven, lijkt gelig te zijn, maar in werkelijkheid is hij even wit als de achtergrond van de paarse golven.
Geloof je dat niet. Dan moet je dat testen in Paint of met een “colorpicker”
De kleurwaarneming die onze hersenen ons voorschotelen wordt dus blijkbaar beïnvloed door de omgevingskleuren.
Heradem dus alle kleurenblinden der aarde! Er zijn er nog die de juiste kleur niet zien!


Kleine opmerking: er zijn mensen bij wie deze illusie niet werkt. Of bij wie ze pas werkt al ze het beeld op afstand bekijken.
Laat me maar iets weten als je tot die “non-illusionairen” behoort.

Pikant is gezond

Misschien heb ik met die titel bij sommigen verkeerde verwachtingen gecreëerd.
Dat spijt  me dan.
Dit bericht gaat gewoon over peper.
Maar dan wel over chilipeper.



Je weet wellicht uit ervaring hoe pikant die pepers kunnen smaken.
De oorzaak van dat heet gevoel is de stof capsaïcine:


Maar dat heet zijn is maar een ambetant (of juist geliefd) randeffect van capsaïcine.
Het was al langer geweten dat die stof interessante geneeskrachtige werkingen vertoont.
Zo blijkt ze de verbranding van vetten in het lichaam te bevorderen.
En ze speelt ook een rol bij de vernietiging van kankercellen.

Recent onderzoek door Chinese wetenschappers heeft nu aangetoond dat capsaïcine ook een uitgesproken bloeddrukverlagend effect heeft.
In Cell Metabolism leggen ze uit dat de cellen die de binnenkant van onze bloedvaten bedekken, door capsaïcine gestimuleerd worden om extra stikstofmonoxide (NO) te produceren. NO doet de bloedvaten ontspannen, waardoor de bloeddruk daalt.
En dat effect blijkt zelfs op lange termijn door te werken. Wellicht een interessant natuurlijk alternatief dus voor de synthetische bloeddrukverlagers (bètablokkers b.v.).

Hou er dus maar rekening mee: op tijd en stond een hete chilipeper in de mond, maakt het hart gezond!

Goreader: mooie interface voor Google Books

Je weet al wel dat ik een veellezer ben.
En dat ik (onder andere)  veel gebruik maak van Google Books.
Via deze Google toepassing krijg je immers gratis toegang tot een zeer uitgebreid gamma boeken.
Meestal niet de hele inhoud van de boeken, maar toch een behoorlijk deel ervan.
Maar wie Google Books gebruikt, weet het: de schermlayout is niet erg aantrekkelijk. En ook niet erg gebruiksvriendelijk.
Toen kwam Goreader.
Een klein gratis programma waarmee je alle beschikbare Google Books en magazines op je PC kan lezen.
En met een erg aantrekkelijke interface dit keer.

Bij de start: een boekenkast, waarin de boeken, resulterend uit je zoekopdracht uitgestald worden.
Een beetje (veel) afgekeken van de e-reader in de iPad
Je ziet onmiddellijk aan het gekleurde lintje in de linker bovenhoek van het boek of het boek geheel (groen), gedeeltelijk (geel) of niet (rood) toegankelijk is.
Als je op een boek klikt wordt het in een klein venster geopend.
Maar uiteraard maak je dat venster op de klassieke Windows-wijze onmiddellijk groot.
En dan kan je door het boek bladeren, via pijltjesknoppen of met de muis zoals je dat in een gedrukt boek doet.
Je kan het boek roteren, wat soms handig is om pagina’s in landscape te bekijken.
Je kan zoomen, je kan met een knop onmiddellijk naar de inhoudstafel en van daaruit kan je naar het gewenste hoofdstuk navigeren.
Je kan via een knop informatie krijgen over het boek: auteur(s), uitgeverij, aantal blz.,..
En je kan het boek via een knop in Google Books in je browser bekijken. En daar kan je het dan aan je eigen bibliotheek toevoegen als je het de moeite vind.
Enfin, ik vind Goreader een knap klein ding.
Dus: uitproberen boekenwurmen!

Verdeel en heers

Een boer heeft een stuk grond en wil het gelijk verdelen aan zijn 4 zonen.
Hoe moet hij daar aan beginnen als het stuk er zó uitziet?:


Zelfs als je weet hoe het moet, vraagt het toch enige inspanning om mij tegen zondagavond het antwoord te bezorgen (herve.tavernier2@pandora.be).
Een mogelijke methode:
- kopieer bovenstaand beeld
- plak het in Paint of een ander tekenprogramma
- zet er dan met (stippel)lijntjes de verdeling over
- sla het aangevulde beeld op onder een naam (b.v. boer.jpg)
- plak het in je e-mail met de oplossing.

Ik besef dat ik nogal wat vraag, maar ja het is toch nog vakantie (voor jullie ook nog hoop ik…)

Rubik’s kubus klaar in maximaal 20 bewegingen!

Ik herinner me nog goed hoe ik begin van de tachtiger jaren (1980? 1981?) van de vorige eeuw, verslaafd was aan de kubus van Rubik.



Ik kon maar niet nalaten om dat ding zo snel mogelijk op te lossen.
Ik nam de kubus zelfs mee naar mijn werk, naar het H.-Grafinstituut in Bilzen, dat toen net mijn nieuwe school was geworden, waar ik een nieuwe studierichting, Techniek-Wetenschappen, mocht op poten proberen te zetten.
Tijdens de “speeltijden” en de middagpauzes zat ik maar aan die kubus te draaien.
Ik kon de oplossing wel voor mekaar krijgen, maar ik zal daar wel heel wat draaibewegingen voor nodig gehad hebben.
Ik weet niet meer hoeveel.
Maar wat ik wel weet is dat 30 jaar later, een groep wiskundigen er in geslaagd is om aan te tonen dat, ongeacht wat de startpositie van de kubus is, de oplossing steeds in ten hoogste 20 draaibewegingen op te lossen valt!
Ze hebben (uiteraard) een computer ingeschakeld om tot een sluitend bewijs te komen.
Naar het schijnt zijn er met de zes vlakken van 9 vierkantjes en 6 verschillende kleuren maar liefst 43.252.003.274.489.856.000 (kan je dat getal lezen?) verschillende startposities mogelijk!
En voor elk van deze startposities zijn er dus maximaal 20 draaibewegingen nodig om de kubus op te lossen. D.w.z. dat alle 9 vierkantjes van elk zijvlak, eenzelfde kleur hebben.
Als je wil weten hoe Morley Davidson , John Dethridge, Herbert Kociemba en Tomas Rokicki, tot hun conclusie kwamen, en vonden dat de oplossing van Gods algoritme 20 was, dan moet je eens een kijkje gaan nemen op hun website.

P.S.:
1) 43.252.003.274.489.856.000 = drieënveertig triljoen tweehonderd tweeënvijftig biljard drie biljoen tweehonderd vierenzeventig miljard vierhonderd negenentachtig miljoen achthonderdzesenvijftigduizend.
Als ik mij niet vergis tenminste. En of dat met het "aaneenschrijven" overal in orde is, weet ik ook niet zeker.
Laat me maar iets weten als er schrijffouten in staan.
2) ik heb mijn oude kubus weer van onder het stof gehaald en ik ben weer aan het draaien...

Bing Maps wordt interessanter

Wie mijn blogje volgt weet dat ik een fervent gebruiker ben van Google Maps. In elk bericht waar een locatie (universiteit, museum, tentoonstelling,…) ter sprake komt leg ik een link naar een kaart, zodat je kan nagaan waar ergens ter wereld die locatie te situeren is.
Maar ook privé gebruik ik Google Maps vaak.
Ik heb intussen een respectabele verzameling “Mijn Kaarten” aangelegd waarin ik reisroutes, wandelroutes, fietsroutes,… op kaart heb uitgezet, dikwijls opgelucht met zelf gemaakte foto’s.

Maar Google Maps is niet meer alleen.
Al geruime tijd heeft Google-concurrent Microsoft, Bing Maps op het net gezet.


En de Microsoft-programmeurs doen hun uiterste best om Google Maps te evenaren en zelfs de loef af te steken.
Als gebruikers kunnen we van die titanenstrijd alleen maar voordeel halen.

Zeer recent heeft Bing Maps zijn lay-out vernieuwd, met betere kleuren, scherpe en snelle zooms. En er worden een groot aantal nieuwe kaarttoepassingen ter beschikking gesteld.



Eén van de belangrijkste toepassingen is OpenStreetMap, Hiermee kunnen gebruikers kaarten uitwisselen, details aan kaarten toevoegen, routes uittekenen en uitwisselen. Een soort Wikipedia voor kaartgebruikers dus.
Bing Maps wordt dus echt interessant.
Ga ook maar eens een kijkje nemen en overtuig je van de mogelijkheden.

Fruitvliegenval

Is het bij jullie ook (soms) zo?
Zit het in je keuken soms “boordevol” fruitvliegjes?
Bij ons regelmatig wel!



Ik heb die Drosophila Melanogasters nochtans altijd sympathieke beestjes gevonden. Tijdens “mijn lerarenschap” heb ik er dikwijls mee geëxperimenteerd
Ze kweken immers nog (veel en veel) sneller dan de konijnen: de generaties volgen elkaar “vliegensvlug” op, zodat je snel effecten van kruisingsproeven kan zien.
Maar trop is trop!
Dat snelle voortplantingsgedrag (van de vliegjes) breekt ons hier thuis nu erg zwaar op: tien fruitvliegen worden er op een mum van tijd een paar honderd!
Daar moet een einde aan gesteld worden. Er is nood aan een fruitvliegenval!

En voilà! Internet helpt ons weer! Op de site Apartment Therapy vond ik de remedie.



Het recept is simpel.
Neem een glazen kom en giet er een geutje geurige wijnazijn in, zodat de bodem goed bedekt is.
Voeg een paar druppels afwasmiddel toe.
Oei er is fysica mee gemoeid: het detergent verlaagt de oppervlaktespanning van de azijn, zodat de super-lichte fruitvliegmormels die er in vallen niet op het oppervlak blijven drijven. Ze mogen immers, eenmaal bekomen van de schrik, niet opnieuw kunnen opstijgen. Neen verdrinken moeten ze!
Span nu wat dun plasticfolie over de kom en prik er een paar gaatjes in.
Klaar is Kees. De val is gezet. En ze werkt nog ook!.
Laat de Melanogasters nu maar spartelen…

Cijferpuzzel–oplossing

Dit is het juiste rooster:



Veel valt daar niet over te vertellen. Dat is puzzelen tot het klopt.
Maar toch een iets anders als je murw “gesudokood” bent.

Wat zien we nu weer?

                                  Bron foto: Richard Wiseman's blog.

Wat zien we nu weer?
In zo’n opstelling verwachten we (onze hersenen) een portret. Maar dat zou dan toch wel een zeer bijzondere “elephant man” zijn om het wat oneerbiedig te zeggen.
Het is dus een heel ander beestje.
Zie het ook?
Koest Bobby!

Naar goedkopere zonne-energie?

Je ziet ze meer en meer de fotovoltaïsche zonnepanelen op de daken van woningen.
Schreeuwlelijk vind Mia.
Duur en met te lange terugverdientijd vind ik, zeker nu de installatiepremies smelten als sneeuw voor de zon.
Maar er wordt in zeer veel laboratoria naarstig verder gezocht naar goedkopere en efficiëntere omzettingen van zonne-energie in andere bruikbare energievormen.
Wie de wetenschappelijke literatuur een beetje volgt, hoort om de haverklap over een nieuwe evolutie spreken op dit terrein.


Onderzoekers van de gerenommeerde Stanford University gewagen nu weer van een doorbraak.
Ze hebben een nieuw type zonnecel ontwikkeld dat in staat is om niet alleen de energie uit het zonlicht om te zetten, maar ook energie uit de zonnewarmte!
De tegenwoordig gebruikte fotovoltaïsche cellen zetten alleen het licht van de zon om in elektrische energie. Het is zelfs zo dat de zonnewarmte nadelig is voor het rendement van de huidige cellen: als ze opwarmen worden ze veel minder (tot 50%) efficiënt.
De wetenschappers uit Stanford hebben een nieuwe coating ontworpen waardoor juist het omgekeerde bereikt wordt: hoe heter de cellen worden, hoe hoger hun rendement!
In hun artikel spreken ze zelfs van een verhoging van de efficiëntie met 60%!
In onderstaand YouTubeke legt Nick Melosh, één van de jonge professors,uit hoe het nieuwe systeem werkt.

Als dit in praktische uitvoeringen ook zo zou blijken, dan zou dit wel echt eens een serieuze doorbraak kunnen zijn.Want met dit rendement wordt zonne-energie goedkoper dan stookolie.
Nog even geduld dus…

Voor de fotografen onder ons

Het gebeurt nog wel eens dat je een hele reeks (vakantie)foto’s in één keer zou willen verkleinen, draaien, converteren van png naar jpg, een reeksnaam geven (Friesland1, Friesland2, Friesland2,…) enz.
In één keer zeg je?
Dan moet je bij Easy Image Modifier zijn.



Dat programmaatje doet dat echt allemaal in één keer.
Sleep je foto’s op het grijze vlak (zie rode pijl), kies voor een aangepaste grootte, een geschikt format, een reeksnaam en een bestemming. Klik op het grijze vlak (dat dus eigenlijk een knop is) en het programmaatje doet snel wat gevraagd werd.
Fotomannen- en vrouwen: een must vind ik.
En wil je het ding nog eens bezig zien vóór je het installeert? Bekijk dan dit YouTubeke maar:

Cijferpuzzel

Het puzzelke van deze week is soort Sudoko-achtig ding.



Je moet in de lege hokjes de cijfers van 1 tot en met 7 invullen, maar dan wel zó dat in elke rij, in elke kolom en in elk gebiedje dat met rood is afgebakend, elk cijfer maar één keer voorkomt!
Dat wordt toch wel even kopke krabben denk ik.
Bezorg me de oplossing zondagavond: herve.tavernier2@pandora.be

Je kan dit b.v. doen door me de rijen ondereen op te geven. B.v.:

1237564

6231537

enz.
Maandagavond laat ik het ingevulde roostertje zien.
Succes!

Left sir?

Je kent dat mopje (met een baard) van die chirurg die bij na een operatie bij de patiënt komt en zegt: "Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het slechte nieuws is dat we bij u een verkeerd been afgezet hebben. Maar het goede nieuws is dat uw slecht been niet moet afgezet worden!"
Een misverstand is snel gebeurd, ook op de operatietafel, zoals je kan zien:

.

Ze doen het super zuinig

Je zal het niet geloven als je ze bezig ziet. Hetzij in de zoo, hetzij in een natuurfilm op TV. Maar oerang-oetans blijken super zuinig met hun lichaamsenergie om te springen.



Ondanks het feit dat ze voortdurend rondspringen en in bomen klimmen, verbruiken ze blijkbaar minder energie dan u en ik terwijl we naar de zoveelste herhaling van De Kampioenen kijken (of kijk je daar niet meer naar?).
Dat is wat wetenschappers gisteren in PNAS publiceerden als resultaat van hun onderzoek.
Mannetjes van 125 kg verbruikten maar 2000 kcal per dag. Dat is 20% minder dan een menselijke man van pakweg 80 kg. En bij vrouwtjes van 60 kg was het verbruik maar 1600 kcal.
Die apensoort beschikt dus blijkbaar over een zeer spaarzaam metabolisme.
Een gevolg daarvan is volgens de wetenschappers dat oerang-oetans maar traag groeien en zich maar matig voortplanten.
Wat die gevolgen betreft zijn er mensen die sterk op die apen gelijken.
Maar of die even zuinig zijn met hun calorieën?

Van Dale permanent op je bureaublad

Via ZDNet kwam ik bij een interessante widget terecht: het Van Dale Woordenboek widget.
Met deze kleine toepassing, die altijd zichtbaar blijft op je bureaublad, heb je permanent een verklarend woordenboek bij de hand.
En meer dan dat: het widget kan je ook vertalingen van woorden leveren.
Handig ding vind ik.
Als je het ook wil downloaden en installeren, klik je maar op je beeld hieronder.

Puzzelen om geestelijk fit te blijven – oplossingen

De opgave was:

Plaats tussen de cijfers van het getal 123456789 ‘+’ en ‘-’ tekens zodat het eindresultaat van het sommetje 100 is.
Het aantal ‘+’ en ‘-’ tekens dat je plaatst mag je zelf bepalen, maar de volgorde van de cijfers moet behouden blijven.

Moeilijk was dat niet.
Je kon proberen tot het klopte.
En dan moest je oplossing één van de volgende zijn:

1+2+3-4+5+6+78+9 1+2+34-5+67-8+9 1+23-4+5+6+78-9 1+23-4+56+7+8+9 12+3+4+5-6-7+89 12+3-4+5+67+8+9 12-3-4+5-6+7+89 123+4-5+67-89 123+45-67+8-9 123-4-5-6-7+8-9 123-45-67+89

Gelijk en toch schijnbaar verschillend

Kan je geloven dat dit twee identieke foto’s zijn?
Toch is dit zo.
Als je om beurt één foto afdekt zal je het merken.
Samen bekeken lijken ze verschillend.
Elke foto heeft zijn eigen vluchtpunt: het punt waar de evenwijdige lijnen in perspectief samenkomen.
Wanneer onze hersenen terzelfdertijd met twee verschillende vluchtpunten in één beeld geconfronteerd geraken ze in de war.
De zoveelste visuele illusie.

Dit mag je niet missen

Google Maps heeft ons al veel plezier bezorgd.
Niet alleen om zijn praktische effectiviteit waardoor we locaties kunnen opsporen, reisroutes kunnen plannen en met streetview een idee kunnen krijgen hoe locaties er uit zien.
Maar ook om de vele schitterende mashups die door knappe programmeurs aan de toepassing zijn toegevoegd.
Vandaag presenteer ik er jullie weer eentje uit de mashup-categorie: Tours from Above.


Tours from Above laat ons ‘s werelds beste 360° luchtpanorama’s zien.
Keuze te over: oceanen, wouden, watervallen, wereldsteden.
Ik ga er geen woorden meer aan verspillen: gebruik je weekend voor een onvergetelijke wereldreis!