In de Romershovense Zoo – oplossing

Moeilijk was het puzzelke niet
Als je nog wist dat leeuwen (l) vier poten hebben, vogels (v) twee en exotische insecten (i) zes, dan kon je opschrijven:

2v + 6i + 4l = 104
v = 6i
v = 3l
waaruit v = 24     i = 4    en  l =8
24 vogels, 4 exotische insecten en 8 leeuwen dus.
De Romershovense Zoo is inderdaad een erg kleine Zoo.
Zodanig klein zelfs dat ze eigenlijk niet eens bestaat.
Wat niet betekent dat er in Romershoven geen exotische vogels rondlopen…

Pisa-lijnen

Blijf gedurende 30 seconden kijken naar de lijnen die naar links overhellen in het centrale cirkeltje in de figuur hieronder. Tel daarvoor traag tot 30: duizend en één, duizend en twee, duizend en drie,…
Concentreer je daarbij op verschillende punten binnen het cirkeltje.

 Kijk dan naar het cirkeltje in de figuur eronder: je ziet de lijnen in die figuur nu naar rechts overhellen.
In werkelijkheid staan ze echter mooi verticaal. Controleer dit maar.    
Je zou dit het Pisa-effect kunnen noemen.
Maar dat is niet correct, want de toren daar staat echt scheef.

We zien dus weer niet wat er eigenlijk is.
Persoonlijk moet ik zelf geen 30 seconden wachten om deze illusie te ervaren.

De psychologen noemen dit een voorbeeld van oriëntatie adaptatie of ook nog het tilt aftereffect (TAE). 
De verklaring kan je onder andere vinden op een site van de University of Texas 

EHBO-les

Wil je een voorbeeldje van wat Jos en ik in de EHBO-cursus geleerd hebben?
Maak je dus geen zorgen: we hebben alles onder controle.

Vlieg er eens uit

Misschien ben je ook volop bezig met je vakantie te plannen?
Internet heeft natuurlijk allerlei hulpmiddeltjes ter beschikking om je bij je keuze te helpen.
Onlangs kwam ik bij Wanderfly terecht.
En daar maken ze je het wel heel gemakkelijk.




Je geeft aan van waar en wanneer je wil vertrekken, hoeveel geld je wil spenderen, waar je naar toe wil en welke soort reis je wil (strand, ontspanning, geschiedenis,…)
Klik op de “Get going” en je krijgt onmiddellijk een tamelijk compleet uitgewerkt voorstel: vluchten naar je bestemming, een voorstel voor hotel, te bezoeken plaatsen en te kiezen activiteiten. Steeds met de mogelijkheid om door te klikken naar meer informatie. En met een geïntegreerde Google Map die je telkens toont waar alles gelokaliseerd is.
En als je je op de site registreert, kan je al je keuzes en je reisprogramma in “My trips” saven.



Als je reisplannen hebt is Wanderfly een site die zeker een bezoekje waard is.
De lay-out van de pagina’s is trouwens erg aantrekkelijk. Verlokkelijk zelfs.
Om echt goesting te krijgen…

In de Romershovense Zoo

In de Romershovense Zoo huizen er rare vogels, wilde leeuwen en exotische insecten.



Bij natellen blijkt het zo te zijn dat er zes keer zoveel vogels zijn als exotische insecten.
En drie keer zoveel vogels als leeuwen.
Al die dieren hebben samen 104 poten.
Hoeveel vogels huizen er in de Romershovense Zoo?
En hoeveel leeuwen?
En hoeveel exotische insecten?
Laat het me weten tegen zondagavond: herve.tavernier2@pandora.be
Ik tel de pootjes tegen maandagavond en om 21.30u. geef ik het antwoord.
En niet zeuren: de Romershovense Zoo is inderdaad een kleine Zoo.

Nog eens een paar Word-tips

Het is lang geleden dat ik hier nog eens een paar Wordt-tips heb ten beste gegeven.
Vandaag doe ik daar wat aan, op het gevaar af dat ik (weer) open deuren intrap.
Maar misschien is er voor sommigen van jullie toch iets nieuws bij.
Open dus maar even een Word-bestand en controleer of ik de waarheid vertel.
Let wel: de Word-versie die je gebruikt mag niet al te ouderwets zijn.

1. Selecteren 1
Wellicht weten jullie wel dat je in Word een woord kan selecteren door op dat woord te dubbelklikken. En dat je met drievoudig klikken een hele paragraaf selecteert.
Maar weten jullie ook dat je één enkele zin kan selecteren in een paragraaf met klikken+Ctrl?
En dat je een hele tabel kan selecteren met dubbelklikken+Alt?

2. Selecteren 2
Wist je ook dat je tekst verticaal kan selecteren door de Alt-toets in te drukken en dan met de muiscursor verticaal te bewegen? Wel eerst de Alt-toets lossen en dan pas de muis, om het stuk tekst gemarkeerd te houden.

3. Opsommingstekens
Wist je dat je in Word een lijst met opsommingsteken kan starten door gewoon een asterisk (*) te typen gevolgd door een spatie?
Hetzelfde kan met een koppelteken (-).

4. Synoniemen
Als je in een zin te dikwijls hetzelfde woord gebruikt, kan het interessant zijn om eens een synoniem te gebruiken. Je moet daarvoor niet je Van Dale bovenhalen.
Markeer het woord en druk Shift+F7 en je krijgt prompt een paar vervangwoorden voorgesteld. Voldoen die niet? Geen nood: je krijgt ook nog een link naar naslagwerken op het net toegespeeld.

5. Schermafdruk in uw document
Deze tip is voorbehouden voor gebruikers van Word 2010.
In deze Word-versie kan je een schermafdruk direct in een Word document plakken.
Handig als je iets van een scherm moet toelichten.
Kopieer het scherm met Shift+PrintScreen en kies dan in Word voor Invoegen / Schermafbeelding.

Wie nog meer Word-tips in petto heeft: laat het ons weten!

Crocodoc en broccolisoep.

Omdat broccoli een erg gezonde groente is, had ik het hier een tijdje geleden over een broccolisoep die we leerden klaarmaken tijdens de kooklessen van de Romershovense Landelijke Gilden.
Omdat een aantal van mijn lezers naar het recept van dit heerlijk kooksel vroegen, kom ik er vandaag op terug.
Maar ik doe dat om jullie tezelfdertijd te laten kennis maken met Crocodoc.



Crocodoc is een gratis online-dienst die je toelaat om documenten met anderen te delen.
Je kan dus een document uploaden en het dan, via een link of e-mail, beschikbaar stellen aan anderen.
Niets bijzonders zal je zeggen. Ik kan “al eeuwen” een bestand per e-mail naar anderen sturen!
Maar Crocodoc biedt je bestand (Word of pdf) niet zomaar aan die anderen aan.
Neen ze krijgen er een echte tekst-editor bij, waarmee ze de tekst kunnen annoteren met commentaar, kleurmarkeringen enz.
En volgens mij nog het interessantste: de auteur kan zijn tekst + de editor in een webpagina embedden, zodat hij daar online beschikbaar is voor commentaar.

Ik test Crocodoc vandaag op deze pagina uit met mijn broccoli-soep-recept.
Je moet in het venster hieronder eerst even doorscrollen en dan op "Thanks let me in" klikken.
Ik heb zelf al een paar tekstmarkeringen aangebracht.
Aan jullie om eventueel nog meer commentaar toe te voegen.
Maar laat het ons netjes houden…
Als je wil kan je de tekst markeren, kopiëren en dan b.v. in Word plakken.
En...als er Crocodoc bij u niet werkt: laat me maar iets weten: herve.tavernier2@pandora.be
Wil je dan ook vermelden met welke browser je werkt?

Een top-100 map

Batchgeo.com heeft een interessante Google mashup gemaakt.
Als je op onderstaande kaart klikt kom je op een pagina terecht die je toelaat om de 100 populairste websites ter wereld te lokaliseren én te bezoeken:



Op de kaart is aangegeven hoeveel van die sites je kan vinden op een bepaalde plaats (land, regio,..).
Interessant is ook de markerband onderaan de kaart. Die laat je toe om de aanduiding van de topsites te beperken tot de categorie (sociale netwerken, online video, encyclopedieën, blogs,…)  waarin je geïnteresseerd bent.

En neen, Mijmeringen staat er (nog) niet bij…

Toekomstmuziek – oplossing

Als elke minister 55 jaar zou zijn, zou elk van hen 1 jaar moeten afstaan om op 54 jaar gemiddeld uit te komen.
Maar de premier kan natuurlijk ook alleen die 12 jaar inleveren.
Hij is dus 55 – 12 = 43 jaar

Het wordt dus noch De Wever (41), noch Di Rupo (59).
Het zal Jean-Michel Javaux worden: geboren op 24 november 1967.
"Ze" hebben dus nog een paar maanden tijd om hem te vinden.
Jean-Michel spreekt wel iets beter Nederlands dan Elio, maar dat wil natuurlijk niet veel zeggen...

Rijtjes-illusie

Gisteren had ik het hier over het interessante boek “Hersenspinsels” van André Aleman.
In dat boek worden verschillende voorbeelden gegeven van visuele illusies.
Een aantal daarvan zijn hier al de revue gepasseerd.
Maar ik vond er ook één die ik hier nog niet voorgesteld heb.

Beantwoord spontaan en snel vóór je dit blogberichtje helemaal doorleest, eerst de volgende vraag: hoe noem je het vijfde voorwerp in de tekeningen hieronder?

Heb je ook het rijtje afgelopen zoals ik: haan, konijn, hond, kat, muis?

Bekijk nu onderstaand rijtje eens, en antwoord dan eens op de vraag wat je op de vijfde plaats ziet:

Is het muisje van daarnet ook bij jullie nu een kaal ventje geworden?
Mooi bewijs dat onze hersenen de signalen die ze binnenkrijgen verschillend interpreteren naargelang de context waarin we waarnemen.

Wat je ziet kan dus verschillend zijn naargelang de omstandigheden.
Hou daar maar rekening mee als je nog eens heilig overtuigd bent van de waarheid.

Hersenspinsels

Mijn maandagse illusie-rubriek maakt het telkens weer duidelijk: ook als we geestelijk kerngezond zijn, zien, horen, voelen we dikwijls dingen die er niet zijn.
Soms kan dit extreme vormen aannemen en gaan mensen leven in een illusionaire wereld.
Er moet dus wel een grens zijn tussen het normaal en het ziekelijk geconfronteerd worden met illusies.
Dit is iets wat me al lang boeit en waar ik meer wil over weten.
Ik was dan ook zeer blij toen ik op de site van Noorderlicht las dat André Aleman, hoogleraar cognitieve neuropsychiatrie in Groningen, er een boek heeft over geschreven.
De ondertitel van het werk geeft precies aan waar ik een antwoord op zoek.

Hersenspinsels ligt intussen op mijn nachtkastje (en elders).
Ik ben nog maar een paar hoofdstukken ver, maar ik kan wel al meegeven dat het echt de moeite waard is.
Vanaf het begin doorspekt Aleman zijn betoog met anekdotes en illustraties. Het boek is daardoor geen droge kost zodat het voor leken op het terrein helder en begrijpelijk blijft.
Aleman legt klaar en duidelijk uit hoe de moderne geneeskunde met technieken als fMRI en PET probeert om afwijkingen in onze hersenen zichtbaar te maken.
En hoe de neuropsychiatrie probeert om de oorzaken van die afwijkingen te achterhalen en therapieën te ontwikkelen.
Boeiende en leerrijke lectuur.
Mochten jullie interesse hebben: het boek is o.a. online te koop bij Proxis&Azur, de grootste online mediawinkel van België.

En morgen, op illusie-maandag, presenteer ik één van de visuele illusies die in het boek besproken worden.

1961: afkoeling van de aarde!?

De Scientific American van maart 2011 is al uit.
In elke maandelijkse aflevering van dit degelijk populair wetenschappelijk tijdschrift vind je de rubriek “50, 100 & 150 Years Ago”
Daarin wordt een artikel uit het tijdschrift van dat aantal jaren geleden aangehaald.

50 jaar geleden, dat was 1961.
Ik zat toen in het 4de jaar van de humaniora. De “derdes” zei men toen, want men telde de zes studiejaren in de middelbaar toen nog andersom: van zes naar één.
Uit wat de Scientific American laat lezen, blijkt dan men 50 jaar geleden ook helemaal andersom dacht over de klimaatsverandering op aarde.
Lees maar. Ik heb zelf het meest opvallende in rode kadertjes gezet.


Ik vat even samen.
Men vond toen dat de trend van opwarming die er sinds 1880 was, tot stilstand was gekomen. Men had zelfs vastgesteld dat sinds 1940 de temperatuur met 0,2 °F (d.i. is ongeveer 0,11°C) was gedaald, zowel op het noordelijk als op het zuidelijk halfrond.
Die daling had de vrees verminderd voor een “broeikaseffect” door het toegenomen verbruik van fossiele brandstoffen. Maar de reden voor de temperatuursdaling was onbekend.

In 2011 is een dergelijk artikel van amper 50 jaar geleden (een peulschil op geologische tijdschaal !) inderdaad "Food for Climate Skeptics” – koren op de molen van de hedendaags klimaatsceptici.
Maar het is wel de vraag hoe men over 50 jaar, in 2061, zal denken over wat er in 2011 in de media rondging over de opwarming van de aarde…

Toekomstmuziek

Veronderstel dat de gemiddelde leeftijd van onze toekomstige regering (als die er ooit komt) 54 jaar is.
Veronderstel dat de toekomstige regeringsploeg 12 ministers telt, de eerste minister meegerekend.
Als we de leeftijd van onze (toekomstige) eerste minister niet in rekening brengen, stijgt de gemiddelde leeftijd van de regering naar 55 jaar.
Hoe oud is onze (toekomstige) eerste minister?

Laat het me weten tegen zondagavond: herve.tavernier2@pandora.be
Of we dan al een nieuwe regering hebben weet ik niet, maar maandagavond om 21.30u. verklap ik jullie wel de leeftijd van onze (toekomstige) eerste minister.

Teken? Geen probleem meer!

Op vraag van het bestuur van onze Romershovense wandelclub De Rommelaar, hebben dorpsgenoot Jos en ik, 4 maanden lang, elke maandagavond een cursus EHBO gevolgd.
En we hebben ons diploma op zak.
Onze wandelclub zou nu moeten in staat zijn om eerste hulp te bieden als zich een ongeval voordoet.
Laat ons hopen dat dit nooit nodig zal zijn, toch niet voor een ernstig voorval.

Wandelen in de vrije natuur is zonder twijfel heerlijk gezond, maar het brengt ook een paar risico’s mee. De meest voor de hand liggende wandelkwalen kennen we: voetblaren en soms eens een verstuiking.
Maar ook teken jagen de laatste jaren wandelaars de stuipen op het lijf.

Het gevaar van die bloedzuigende vieze beestjes zit in het feit dat ze de ziekte van Lyme kunnen overbrengen. En die ziekte kan jarenlange aandoeningen van hart, hersenen en spieren veroorzaken.
Maar wie in Romershoven en omgeving komt wandelen, kan gerust zijn: Jos en ik weten nu hoe we die booswichten moeten aanpakken.
Met de tekenpincet in de hand pulken we de onverlaten zonder problemen los uit uw vel.

“Nooit draaien met het pincet als je de teek vasthebt” zei onze leraar, “want dan blijft er waarschijnlijk een stukje van het beestje zitten”.
”De teek met een soepele kantelbeweging uit de huid halen” legde hij uit, “precies zoals je een kroonkurk met een aftrekker van een flesje bier trekt”.
Die beeldrijke taal sprak ons aan. Ze bracht Jos en mij op bekend terrein: van kroonkurken en bierflesjes kennen we veel, zoniet alles.
Laat de teken maar komen! We zullen elke bestuursvergadering met kroonkurken oefenen, da’s beloofd.

Kom dus zonder zorgen meewandelen op zaterdag 26 februari a.s. van 7u. tot 15u. op onze 14de Romelarentocht in de schitterende omgeving van de Kluis van Vrijhern, het Wijngaardbos en het kasteel van Hardelingen.
Je kan kiezen voor uitgestippelde tochten van 4 – 8 – 12 – 20 km .
Vertrek en aankomst in de Sint-Hubertuszaal te Sint-Huibrechts-Hern.
Nog meer info vind je op de website van de Rommelaar.
Tot dan!

Wie schreef het Voynich manuscript?

Het Voynich manuscript is al decennialang het vrijdag-puzzelke van schriftontleders en code-ontcijferaars. Maar dan van een veel ingewikkelder soort dan wat ik hier elke week voorschotel.
Dit merkwaardig boek, genoemd naar de Amerikaanse boekhandelaar van Poolse afkomst die het in 1912 ergens op de kop kon tikken, is gevuld met de raarste illustraties en geschreven in een onbekende en nog altijd onbegrepen taal in een nergens anders gezien alfabet. 
Bij zoverre dat er gedacht werd en wordt dat het boek wellicht een soort grap is, een spielerei, zonder eigenlijke inhoud, maar wel zeer kunstzinnig in mekaar gezet.
Allerlei grappenmakers met naam werden naar voor geschoven als mogelijke auteurs: de Franciscaan Roger Bacon (1214–1294), de wiskundige John Dee (1527-1609), Da Vinci (1452-1509),… en Voynich zelf.

Maar met een verbeterde koolstof-14 dateringsmethode, hebben wetenschappers van de University of Arizona recent de ouderdom van het manuscript preciezer kunnen bepalen.
Ze zijn er nu zeker van dat het dateert van begin van de 15de eeuw: tussen 1404 en 1438.
Van het rijtje beroemde mogelijkheden hierboven blijft dus alleen Roger Bacon over.

Zou die brave Bacon echt zijn fantasie zó de vrije loop gelaten hebben om meer dan 170.000 verschillende lettertekens te produceren? Om dan nog van de mysterieuze illustraties te zwijgen.
Of was het een andere geletterde met veel tijd?
De zoektocht blijft open.
Kandidaat-puzzelaars? U wacht eeuwige roem!

LED-problemen

Je kan er niet naast kijken: de LED’s zijn in opmars.
Van LED-lampen tot LED-TV’s, je begint ze overal te zien.
Vorige zaterdag waren ze nog tegen een zacht prijsje te koop in de Aldi:

Die toepassingen van Light Emitting Diodes worden door de reclamejongens en  -meisjes voorgesteld als de ecologisch betere opvolgers van gloeilampen, spaarlampen, buislamp-TV’s, LCD- en Plasma-TV’s enz.
Maar of hun ecologische meerwaarde zoveel hoger is dan die van hun recente voorgangers (spaarlampen, LCD-TV’s,...)? Het is nog maar de vraag.
Misschien zijn LED-lampen wel zuiniger in energieverbruik, hebben ze een langere levensduur en bevatten ze, in tegenstelling tot spaarlampen, geen kwik.
Maar er zijn andere milieuproblemen gesignaleerd.

In Environmental Science and Technology van januari maken wetenschappers van de University of California zich zorgen over de aanwezigheid van lood, arsenicum en een resem andere potentieel gevaarlijke stoffen in de LED’s.
Het volledige artikel is hier te lezen en te downloaden.

De aanwezige metalen zijn inderdaad in het verleden dikwijls gelinkt aan neurologische aandoeningen, nierziekten, kankers,…
Volgens de wetenschappers zou men bij het breken van LED-lampen dezelfde veiligheidsvoorschriften moeten in acht nemen als bij het breken van TL-lampen.
Er zou ook een inleverplicht op containerparken moeten komen.
Nu kunnen LED-lampen met het gewone afval meegegeven worden dat aan huis wordt opgehaald. En zacht worden die vuilzakken niet behandeld. De kans dat zich breken gevaarlijke concentraties giftige en schadelijke metalen verspreiden is bijgevolg groot.

LED’s zonder problemen? Vergeet het maar.

Pre-Valentijn-puzzeltje - oplossing

Of had je misschien 36 - 21 = 15 gedacht?
Dat kon niet, want dat moest in het laatste hartje 21 - 13 = 8 staan en niet 7.
De truuk: elke hartje waar twee pijltjes naar wijzen, wordt gevuld met de som van de cijfers in de hartjes van waaruit de pijltjes vertrekken.
Dus: 3 + 6 + 2 + 1 = 12.

Geniet nog een paar uurtjes (of langer) van het hartenfestijn.

Hart-illusie

Vandaag een hart-illusie, of wat dacht je?
De instructies zijn eenvoudig.
Hou een blad wit papier klaar.
Start het filmpje en blijf staren naar het puntje in het midden van het groene hart tot dat hart verdwijnt.
Kijk nu op het witte blad.
Gelukkige Valentijn!

Door het lange staren worden de lichtreceptoren in onze ogen overgestimuleerd.
Ook als het beeld al weg is, blijven ze signalen naar onze hersenen sturen.
We blijven dus op het witte blad een beeld zien…dat er niet is.
Maar raar genoeg is dat beeld in de complementaire kleuren: geel wordt blauw en groen wordt blauw. Waarom we juist complementaire kleuren zien kan je onder andere op Wikipedia vinden.

Laat dit wel de enige illusie zijn vandaag…

We leven digitaal – In 2011

De gevolgen van wat ik gisteren in mijn blogje beschreef:

We leven digitaal. Sinds 2002 toch.

De titel van mijn blogberichtje van vandaag is natuurlijk een waarheid als een koe.
Als ik het over informatieopslag en informatiestromen heb tenminste.
Maar realiseren we ons wel hoe snel die digitalisering wel gegaan is?

Ik heb hier bij mij thuis nog een kast vol oude videobanden: analoge prul die ik zelfs niet meer kan bekijken omdat mijn video-speler stuk is.
Via een goedkoop stukje interface (uit den Aldi), wat software en de (nog) intacte video van dochter Leen, ben ik die (analoge) banden aan het digitaliseren, door ze op (digitale) DVD’s te branden.
Een lang en tijdrovend werkje, ik kan het jullie verzekeren.
”En nutteloos” zegt Mia, “ge zult die DVD’s toch nooit meer bekijken”…

Videobanden, singeltjes, cassettebandjes, LP’s,… al die analoge informatiedragers: mensen van mijn generatie hebben er jarenlang mee geleefd.
Maar zelfs (niet te jonge) jongeren kennen ze nog wel.
Want de echte digitale doorbraak kwam er pas in 2002.
Dat is de bevinding van Martin Hilbert en Priscilla Lopez, die onderzocht hebben in welk jaar het eigenlijke keerpunt van analoog naar digitaal kan gesitueerd worden.
Ze publiceerden hun onderzoek eergisteren in Science.

Bij de eeuwwisseling (2000) was nog 75% van alle informatie analoog opgeslagen.
Maar de digitalisering liep als een sneltrein: in 2007 was het percentage gedigitaliseerde informatie al opgelopen tot 94%.
En 2002 was het kantelmoment. Toen was er evenveel digitaal als analoog opgeslagen informatie.

De hoeveelheid informatie die digitaal is vastgelegd en digitaal stroomt, is onvoorstelbaar groot.
In 2007 werd er 295 exabytes vastgelegd.
Dit is 295.000.000.000.000.000.000 bytes, want exa = 10¹⁸.
Daarenboven werden er in dat jaar 1,9 zettabytes aan informatie verstuurd.
Dat is 1.900.000.000.000.000.000.000 bytes, want zetta = 10²¹.
Intussen is dat uiteraard al weer veel meer.

Ik heb hier ooit al eens uitgelegd hoe groot 1 miljard wel. En dat we in ons leven nooit tot 1 miljard kunnen tellen.
En dan praten we hier zomaar over een duizend keer een 1 miljard x 1 miljard aan digitale informatiestroom.
Om van te duizelen.

Zouden we er ook zoveel wijzer op geworden zijn?

Pre-Valentijn-puzzeltje

Nog 3 keer slapen en dan is het Valentiijn.
Of kun je er al niet meer van slapen?
Van het pre-Valentijn-puzzeltje van vandaag zal je toch niet lang wakker liggen hoop ik. Want heel moeilijk is het niet.

Welk getal hoort thuis in het lege hartje?


Laat het me weten tegen de avond vóór liefkensdag: herve.tavernier2@pandora.be
Op 14 februari  om 21.30u. laat ik het blij gevulde hartje zien.

Krokodillentranen ontmaskerd?

Je hebt mensen die er iets van kennen: tranen met tuiten huilen als het hen goed uitkomt.
Krokodillentranen dus.
”Ge weent droge tranen” zei mijn moederke vroeger altijd als ik aan het schreien ging omdat ik iets niet kreeg of iets niet mocht.

Maar spijt, verdriet en berouw simuleren, kan een belangrijke rol spelen in beslissingen die moeten genomen worden. In rechtszaken bijvoorbeeld.
Rechters, jury’s, moeten dus door valse tranen heen kunnen kijken.
Maar is dit wel mogelijk?
Volgens het onderzoek dat eergisteren (8 februari) in Law and Human Behavior werd gepubliceerd, moet dat kunnen.

De onderzoeksgroep onder leiding van Leanne ten Brinke stelde na uitgebreide observaties bij een grote testgroep vast, dat personen die verdriet, spijt en berouw veinzen, een aantal opvallende patronen in hun gelaatsuitdrukking vertonen:

1. -ze schakelen in hun gelaatsuitdrukking dikwijls én sneller om van de ene emotie naar de andere.
   Ze switchen dus vlugger en vaker van droefenis naar kwaadheid, naar afkeer, naar angst… dan personen die oprecht spijt hebben.
   
   

   

                                          Bron:Facial Expression Analysis
   
   Daarbij was het vooral opvallend dat simulators gemakkelijk van negatieve emoties (droefheid, kwaadheid, afkeer, …) naar positieve emoties (vreugde) overschakelen.
   Oprechte personen doen dat maar heel langzaam en passeren meestal via een stadium van zogenaamde neutrale emotie (verbazing b.v.)
2. -ze spreken opvallend veel aarzelender dan wie niet simuleert.

Ik neem aan dat deze gedragspatronen als een detectiemiddel van veinzers kan gebruikt worden door geoefende observators.
Rechters zouden daar zelfs kunnen op getraind worden.
Maar dat juryleden in een assisenzaak daar gebruik kunnen van maken, lijkt me erg twijfelachtig.
Die zouden over duidelijker te observeren patronen moeten kunnen beschikken vind ik.

Weer Kepler-nieuws

Wie mijn blogje leest weet dat ik van in den beginne aandacht geschonken heb aan het Kepler-project: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. Zeven keer heb ik het er hier dus al over gehad.
Die lezers weten ook dat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA met dit project op zoek gaat naar aardachtige planeten in een “beperkt” gebied van ons Melkwegstelsel tussen de sterrenbeelden Zwaan (Cygnus) en Lier (Lyra).

En er is weer nieuws.
Niet dat er nu al een tweede aarde ontdekt is, maar er is toch wel iets speciaals te melden.
De Kepler-telescoop heeft recent in zijn observatiegebied (zie beeld hieronder) een compact planetenstelsel ontdekt rond een ster die veel gelijkenis vertoond met onze zon.

Dit “zonnestelsel” rond de “zon” die men Kepler-11 genoemd heeft, bestaat uit 6 planeten, allemaal groter en zwaarder dan onze aarde.
Hun grootte vergeleken met onze aardstraal Ra ziet er als volgt uit:

Ze draaien in banen die dicht bij de ster gelegen zijn, waardoor de kans op aards leven (aanwezigheid van water) vrijwel uitgesloten is.
Maar de ontdekking van zo’n uitgebreid planetenstelsel rond een zonne-achtige ster, sterkt de NASA-astronomen in hun overtuiging dat er in het gebied meerdere kandidaat-zonnen met planetenstelsels voorkomen.
Daardoor vergroot natuurlijk de kans om planeten in een levensvatbare zone rond een ster te ontdekken.

Kepler is dus op goede weg.
Zouden we het toch nog meemaken?

Springen, sprong, gesprongen

10 keer springen.
Zij liever dan ik.
Verder geen commentaar.

Grootmoeders klok – oplossing

Op de wijzerplaat zijn er drie naburige X-en: in IX, X en in XI.
Om aan 20 te geraken moeten twee ervan in eenzelfde “barstdeel” liggen.
De barst moet IX splitsen en niet XI, want dan komen we er niet.
Dus:

Tot volgende vrijdag voor het volgende puzzelke.

Van hetzelfde laken een broek

In het verlengde van de illusie van vorige maandag, toon ik er u vandaag weer eentje (Bron: Richard Wiseman) waar perspectief ons op het verkeerde been zet:

Kan je geloven dat de drie auto’s op bovenstaande foto even groot zijn?
Nochtans…

Ik heb eens wat knip en plakwerk gedaan in Paint, met als verbluffend resultaat:

En als je het nog niet gelooft, dan moet je zelf maar knippen en plakken…

”In hetzelfde beddeken ziek” is de volgende gefilmde perspectief-illusie:

Tot de volgende!

Recupereren kan (soms)

Is het je ook al gebeurd dat je per ongeluk een onmisbare foto wist op je harde schijf, op de SD-kaart van je foto-toestel, op een USB-stick, op je GSM,…
Paniek?
Nergens voor nodig!
Want echt weg is zo’n beeldbestand door dat ondoordacht deleten (bijna) nooit.
Het zit nog wel ergens verborgen in “de geheime plooien” van het extern geheugen waar je het deed van verdwijnen.

Het komt er dan op aan om een geschikt recuperatieprogramma aan het werk te zetten.
Ik stel er jullie vandaag twee voor.

Nummer 1 is Recuva.



Recuva is eenvoudig te installeren en gemakkelijk te gebruiken.
Met de knoppen bovenaan bepaal waar moet gezocht worden en naar wat moet gezocht worden. Want ook andere bestanden dan beelden (muziek, video’s, documenten,...) zijn met Recuva te recuperen. Dikwijls toch, maar zeker niet altijd. Daarom is het belangrijk te controleren wat Recuva te vertellen heeft over de toestand van het te recupereren bestand.
Maar wat met Recuva niet lukt, lukt misschien wel met een ander.

Nummer 2 is Diskdigger.



Diskdigger moet nog niet eens geïnstalleerd worden: je unzipt Diskdigger.exe in een directory van waaruit je het programma wil starten en klaar is Kees.
Dit betekent dat je het bijvoorbeeld op je USB-stick of op je SD-kaart zelf kan zetten om het vandaar uit te starten.
Ook hier kan je andere dan beeldbestanden recupereren.

Indien nodig gebruik ik beide programma’s.
Als het met Recuva niet lukt, heb ik soms succes met Diskdigger en omgekeerd.
Maar beter nog: bezint eer ge begint als je beeldjes en andere dingen gaat wissen…

Na Rome en de top-musea, nu ook virtueel Venetië

Onlangs had ik het hier over de schitterende sites die ons toelaten om Rome vanuit onze luie zetel te bezoeken.
Woensdag liet Google zijn fenomenaal Google Artwork Project op ons los.
En nog houdt het niet op.
Via T-zine van De Tijd leren we dat je nu ook in detail virtueel online naar Venetië kan.
Venice Connected biedt ons een Google Maps-achtige interface om op de interessantste plaats van de Dogenstad een kijkje te gaan nemen.



Klik je op een marker op de kaart, dan verhuis je naar de gevraagde locatie en je krijgt naast de kaart ook een Street View te zien:



Je kan kiezen voor een stadsbezoek of een museumbezoek, maar ook een bezoek ter informatie van zakenmensen is mogelijk.

Het gebruik van de site, vraagt wel wat zoekwerk, maar het demo-filmpje hieronder helpt je al een stuk verder.
Voor wie Street View en Google Maps gewoon is, zal alles herkenbaar zijn en zullen er weinig navigatieproblemen opdagen.

En verrassing: dit is geen Google Maps toepassing!
De site werd voor de stad Venetië ontwikkeld door het Italiaanse bedrijf Geomondo.
Knap werk, Google waardig!

Grootmoeders klok

Onze zolders staan tjokvol. Tot grote ergernis van Mia.
Ik moet echt gaan opruimen, het kan zo niet verder.
Eigenlijk ben ik er al een paar jaar geleden aan begonnen.
Maar het gaat niet vooruit.
Telkens weer verlies ik mij in oude boeken en prulletjes van vroeger.
Ik kan daar uren zitten lezen, snuisteren en rondlummelen. 
En iets weg doen? Ik kan het niet over mijn hart krijgen!
Geen boeken, geen tijdschriften, geen oude vaasjes van mijn moederke, geen oude klok van tante. Ik kan het niet.

En zo'n oud horloge van mijn tante Leine, bracht me bij het vrijdag-puzzelke.

Iemand die in het zelfde “mijmerbedje” ziek was als ik, vond op zijn zolder een klok met oude Romeinse cijfers op het wijzerblad. Zó oud zelfs dat IV nog met IIII was aangegeven.
Het glas vóór de wijzerplaats was gebarsten. Het was daardoor in vier gedeeld zoals je hieronder ziet. En let op: verwar de sierlijke wijzers niet met de grillige barsten!

De som van de cijfers in elk gebarsten deel is verschillend. Ik heb ze er in rood bij gezet.
En nu mijn vraagje.
Kan je door één en slechts één barst, te hertekenen, ervoor zorgen dat de som van de cijfers in de vier parten die je dan krijgt, telkens 20 is?

Laat het me weten tegen zondagavond: herve.tavernier2@pandora.be
Maandagavond om 21.30u. laat ik jullie weten hoe je dat kan doen.

Eet meer broccoli

In het verlengde van de spinazie-les van vorige week, wil ik het het vandaag over broccoli hebben.

Tijdens de kookles bij de Romershovense Landelijke Gilden vorige donderdag, leerden we immers witloof- en broccolisoep klaarmaken.
Broccoli is niet alleen één van mijn favorieten, het is op de koop toe ook een erg gezonde groente.

Men vermoedde al dat broccoli, bloemkool en waterkers het risico op sommige kankers vermindert, maar men wist nog niet goed hoe dat kwam.
Maar in een recent artikel in het Journal of Medicinal Chemistry is daar meer opheldering over gegeven.
Ik probeer het artikel samen te vatten.

In onze cellen worden eiwitten aangemaakt op basis van de code die in een stuk DNA aanwezig is. Zo’n stuk DNA noemt men een gen.
Eiwitten die gecodeerd worden door een bepaald gen, het p53-gen, beschermen ons tegen de ontwikkeling van allerlei kankers.
Maar van zodra gen p53 defecten vertoont (“gemuteerd is” zegt men) worden er ook andere, defecte eiwitten gemaakt, die de beschermende eiwitten onderdrukken.
Kanker kan dus zijn gang gaan.
Het blijkt nu zo te zijn dat een mutatie van gen p53 in vrijwel de helft van de bekende kankers optreedt.

De onderzoekers hebben nu ontdekt dat een eenvoudige groep chemische verbindingen met een rare (moeilijke?) naam, de iso-thiocyanaten (ITC’s), de defecte eiwitten blokkeren, waardoor de helende eiwitten hun goede werk kunnen blijven doen.

En laat die isothiocyanaten nu precies veelvuldig in broccoli voorkomen!

De gouden raad ligt voor de hand: doe zoals wij in de Romershovense kookles: eet meer broccoli. Hetzij in de soep, hetzij in een lekkere quiche.

Smakelijk!

Google Artwork Project

Google biedt ons sinds gisteren een nieuwe kanjer van formaat.
Gisteren hebben ze het Google Art Project voor iedereen toegankelijk gemaakt.
Zo kunnen we meer dan 1000 kunstwerken van meer dan 400 artiesten tot in kleinste details online bekijken.
Kunstwerken die te vinden zijn in 17 musea, waaronder de beroemdste ter wereld.
Een paar namen om dit te illustreren:

• het Metropolitan Museum of Art en het Museum of Modern Art (MoMA) in New York
• het Hermitage Museum in St. Petersburg
• Tate Galery en The National Gallery in London
• Museo Reina Sofia in Madrid
• het Uffizi Gallery in Firenze
• het Van Gogh Museum in Amsterdam.

Wat je in Google Art Project kan doen is overweldigend en kan best begrepen worden door volgend filmpje te bekijken, maar ik vat het verderop nog samen.



Je kan dus:

1. rondwandelen in de musea.
   Google gebruikt hiervoor de techniek die ze ook toepassen in Street View bij Google Maps. Wie daarmee vertrouwd is, zal zich dus als een vis in het water voelen.
   Hoe start je een rondwandeling?
   Ga naar de Home-pagina en kies voor:
   
   
   
   Volg de pijltjes door de verschillende zalen.
   Als je inzoomt op een kunstwerk zal je in de buurt van het werk een
   zien.
   
   Klik er op en je krijgt een gedetailleerde weergave van het werk, met meer inzoommogelijkheden.
   Rechts bovenaan krijg je toegang tot een informatiepaneel
   
   
   
   Daar staat je een schat aan informatie te wachten: gegevens over de kunstenaar, andere werken van de kunstenaar, besprekingen, video’s,…
   Je kan bijna niet méér wensen.
   
   
2. direct een kunstwerk bekijken.
   Ga naar de Home-pagina en kies voor:
   
   
    
   Dan kom je onmiddellijk bij het kunstwerk terecht.
   Door inzoomen kan je het tot in de kleinste details bekijken.
   In elk van de 17 musea is één werk tot in superhoge resolutie te bekijken.
   Zo’n beeld is uit 7 miljard pixels opgebouwd, dat is 1000 keer meer dan wat een doorsnee digitale camera tegenwoordig aankan!
   
   
3. een eigen collectie aanleggen.
   Daarvoor moet je wel een Google-account hebben.
   Bij het bekijken van een kunstwerk klik je dan op
   
   
   
   Zo leg je een verzameling aan van kunstwerken die je meest bekoren.
   Je kan die verzameling bewerken, er commentaar bij plaatsen enz.
   En natuurlijk kan je ze delen met je vrienden via e-mail, Google Buzz, Facebook en Twitter.

Google Art Project is gewoonweg subliem, schitterend.
Je moet daar echt eens (veel) tijd voor uittrekken.
Ik vind het wel een beetje spijtig dat er weinig of geen aandacht gaat naar onze Vlaamse meesters...